Chapter 52

19K 583 115
                                    

Astreille woke up inside an unfamiliar room. Lumukob ang takot sa katawan niya habang pinapalibot ang tingin sa buong kwartong kinalalagyan niya.

She was about to get up from the bed when a cold metal around her wrist stopped her. Nanlaki ang mga mata niya nang makitang nakaposas ang isa niyang kamay.

"Where I am?" naiiyak niyang bulong habang pilit na hinihila ang posas.

Then a scene striked her mind. She was about to buy a medicine for Marie, but Xord appeared. Tandang tanda pa ng dalaga kung paano siya paamuyin ng binata ng nakakahilong kemikal.

She can't believe that he'll go through this point. He kidnapped her and this is illegal!

Gusto niya na sanang sumigaw para humingi ng tulong, pero alam niyang hindi tanga ang binata. Malamang ay itatago siya nito sa lugar kung saan walang makakarinig at makakahanap sa kanila. He's a powerful person. And this, kidnapping, this is normal for him. Mas marami pa ngang karumal-dumal na bagay ang ginawa nito.

Astreille shut her eyes. Here she is, getting mad at Xord for what he did, pero siya nga ay nakapatay na rin naman ng tao nang bumuhos ang galit niya dahil sa pagpapakita ng kabit ng nanay niya. Pero masisisi niya ba ang sarili niya?

He kidnapped... No, scratch that, he doesn't need any money for ransom.

He abducted her for his own satisfaction. Normal lamang na lumukob ang galit sa dalaga dahil sa ginawa nito sa kaniya.

"I need to get out from this house," she whispered. Dahil mahaba ang posas na nakatali sa kamay niya, malaya siyang nakapaglakad papalapit sa bintana para tanawin ang labas.

All she can see is a forest. No houses around them. Just trees.

Muli siyang bumalik sa kama at humiga roon. Wala naman siyang ibang magagawa kung hindi ang magalit sa binata.

Wala ring mga cabinet sa paligid para makapaghanap siya ng manipis at patusok na bagay na makakatulong sa kaniya para makalaya sa pagkakaposas.

Napabalikwas si Astreille sa kama, umupo siya nang makita ang pagbukas ng pintuan. Bumungad doon ang dati niyang nobyo na seryoso pa rin ang suot na ekspresyon.

"You're awake," he uttered coldly while carrying a tray full of food.

Umupo ang binata sa gilid ng kama niya bago ilapag ang tray sa harapan ng dalaga. "Here, baby. Eat. You need a lot of strength. Bukas, I'll take you to Greece. Doon na tayo titira, okay?"

Yumukom ang mga kamao ni Astreille. "Ayoko!" Mabilis niyang tinabig ang pagkain dahilan para matapon ito sa sahig.

Xord clenched his jaw with what she did. Pero hindi niya maiwasan ang manlambot nang muli niyang pagmasdan ang inosente ang napakagandang mukha ng pinakamamahal niya.

"I'm just trying to control my self, Astreille. I don't want to burst in anger because you might get scared of me, and I never want that to happen. Kaya sumunod ka na lang sa akin," mariing paliwanag ng lalaki sa dalaga.

Inalis ni Astreille ang hibla ng buhok na humaharang sa mukha niya. Hinawi niya ang mahabang buhok bago samaan ng tingin si Xord.

"You abducted me for this? Pakawalan mo na ako, Xord. Walang patutunguhan ang ginagawa mo."

Walang pakealam na hinaplos ng lalaki ang malambot at makinis niyang pisngi. "When we got these, in Greece. We'll organize a grand and beautiful wedding so we can get married. Doon na tayo bubuo ng pamilya, baby. Gusto mo ba 'yon?"

"Cut that, ayokong maging asawa ka!" matigas na tugon ng dalaga.

Sinungaling. She whispered inside her mind. Gustong gusto niyang mapangasawa ang binata. Ito lang naman ang mahal niya, e. Pero kailangan niyang magmatigas para malaman ni Xord na seryoso siya sa pakikipaghiwalay rito.

If they happen to end up with each other. Nightmares will chase her.

Magiging bayaw niya ang taong nasira ang buhay dahil sa ama niya.

Magiging asawa niya ang lalaking kapatid ng taong inagrabyado ng tatay niya.

And if Xord found out about his father, he'll surely throw her away. Kaya mas maaga, mas mababawasan ang sakit. Kailangang tanggapin ni Astreille ang bagay na 'yon.

Xord's face darkened. "Sinong gusto mong mapangasawa? Ibang lalaki? Hindi ako papayag dahil akin ka lang!"

She shut her eyes closed. "Y-You're being unfair, Xord."

Tumulo ang mga luha mula sa mata ng lalaki na ikinagulat ng dalaga. "I am not unfair, baby. You, you're the one who's being unfair here."

Hindi agad nakapagsalita si Astreille nang makita ang pagdaan ng sakit at galit sa mga mata ni Xord. Seeing him right now, he looks vulnerable.

"You don't know how long I waited for this day to come. To finally see you face to face. You don't know the sacrifices I did just to make sure that you're safe. Kahit hindi mo ako kilala, kahit ako lang ang nakatanaw sa 'yo sa malayo, ininda ko ang lahat ng 'yon. I watched you from a far for many years, baby. You don't know how much I wanted to kiss you. Hindi mo a-alam ang lahat ng 'yon," umiiyak na saad nito.

"Xord," she whispered softly.

"Pinanood kita mula sa malayo, Astreille. I waited for years. I waited for so long. Hinintay kong maging malakas ka bago ako magpakilala sa 'yo. I witnessed how vulnerable you were back then, and I kept on writing stories and poems for you, kasi napapasaya ka ng mga 'yon. Abot langit ang saya ko tuwing iniisip na sa akin ka na. I was the happiest man alive, when you accepted yourself as my girlfriend. No words can explain how happy I am back then." He clenched his jaw. "Pero putangina, ano 'to? Bakit ka nakikipaghiwalay sa akin? H-Hindi ko maintindihan, baby. Gulong gulo na ako."

Sunod sunod na napahikbi ang dalaga habang pinapanood na bumigay ang lalaki. Ito ang kauna-unahang beses na nakita niya itong umiiyak at miserable.

"I'm s-sorry. I'm sorry, baby, I'm sorry if I have to do this. Ito lang ang naiisip ko na paraan para hindi ka lumayo sa akin. Kasi mahal na mahal kita, hindi ako mabubuhay nang wala ka, Astreille. So baby, please, explain it to me. Why are you doing this?" Inabot nito ang kamay niya na para bang doon humuhugot ng lakas.

Astreille held Xord's hand before kissing it. "I'm sorry, baby. Sorry, Xord," humahagulgol niyang saad habang nakayuko.

Mabilis naman siyang niyakap ng lalaki. "No, baby. Don't cry. It's okay. I love you, no matter what you do, I'll always love you, baby."

Mas napahagulhol si Astreille sa balikat ni Xord. She just hugged him back. He still accepted her kahit naging bastos siya sa harap nito. Mahal na mahal pa rin siya nito kahit marami siyang nasabi na kung anu-ano.

She just wants to be selfish this time.

Her dad is the main reason of all these shits.

Kung sino ang dapat magdusa, ang tatay niya 'yon, hindi siya.

KNIGHTS I-5: Master of Deception (Xord Knights)Where stories live. Discover now