AUGUST－JAMES POTTER [TAMAMLANDI]

on bir

Sonda bir şey sordum onu cevaplarsanız beni mutlu edersiniz, iyi okumalar.

•••

"O neydi?" Sirius elindeki çikolata kutusunu yatağın yanındaki sandalyeye bırakırken kaşlarını kaldırarak Remus'u süzdü.

"Ne neydi?"

"Silena burada ne yapıyordu?" Sirius biraz kaba olduğunu fark edince dudaklarını birbirine bastırdı ama Remus pek umursamış gibi durmadığından hemen eski haline geri döndü.

"Geçmiş olsun demeye gelmiş."

"Burada olduğunu nereden biliyormuş?"

Remus yatağına uzanıp ince örtüyü yeniden üzerine çekti. "Çok sesli konuşuyorsunuz, eminim duymuştur."

"Neden ağlıyordu peki?"

Remus ona düz bir bakış atarak "Özel bir konu," diye geçiştirince Sirius'un morali bozuldu, her şeyi bilmek istiyordu.

Remus suratının düştüğünü fark edince hemen ekledi. "Kimseye söylememi istemedi, biri kalbini kırmış falan."

"Ha, başka bir şey yok yani?"

Remus tek kaşını kaldırarak başını ona çevirdi. "Başka ne olabilir ki?"

"Bilmem, geçmiş olsuna gelip ağlayarak çıkması biraz tuhaf geldi de. Hem de Silena gibi birinin, ağlayabildiğini bile bilmiyordum." Kibirli bir tonda konuştuğunu fark edince içinden kendine küfretti, bazen kendini tutamıyordu işte.

"O da insan Sirius, insanlar ağlayabilir." Sirius bazen Slytherinlerin insan olduğunu bile düşünmüyordu ama Remus bina ırkçılığı yaptığı için yine ona kızmasın diye çenesini kapalı tuttu.

"Her neyse, bak sana ne getirdim." Remus göz ucuyla sandalyenin üzerine koyduğu pakete bakınca gülümsemeden edemedi, Sirius istisnasız her ay ona en sevdiği çikolataların hepsinden alıp getirirdi. Dolunaydan sonra iyi hissedebilmesi için her şeyi yapıyordu.

Sirius kutunun kapağını kaldırarak kurbağa çikolatalarından birini ona uzattı. Remus paketi açarken Sirius'a çevirdi bakışlarını, yalnız gelmesine biraz şaşırmıştı. Genelde Peter ve James'i almadan asla gelmezdi.

"Peter ve James nerede?" diye sordu çikolatasından bir ısırık alarak.

"Tilki kim onu bulmaya çalışıyorlar, şimdiden birkaç tahminleri var bile." Remus dün geceyi hatırlayınca suratını buruşturmamak için kendini sıkmak zorunda kaldı, Sirius ile James küçük bir sıyrık demişti ama Silena'nın anlattıklarına göre o sadece ölümcül yaraları iyileştirebilirdi. Ya Silena orada olmasaydı diye düşünmeden edemiyordu, arkadaşını öldürmüş olmanın suçluluğuna bir an bile katlanamazdı.

İç çekerek bunları aklından atmaya çalıştı, kendisini suçladıkça dibe batıyordu ve o kadar çok şey birikmişti ki otursa akşama kadar kalkamazdı başından.

"Jason olabilir diye düşünüyoruz." Remus oda arkadaşlarının ismini duyunca kaşlarını kaldırdı.

"Jason mı?"

"Bize en yakın o var, uyuduğunu düşündüğümüz bir anda konuşmalarımızı dinlemiş olabilir."

"Sirius, tilki dişiydi." Sirius çikolatayı kucağına bırakırken hayal kırıklığıyla ona baktı.

"Dişi mi? Nereden bilebilirdik ki?"

"Sanırım şüpheli listenizi baştan düzenlemeniz gerek."

"Dişi ve James'e yardım etmeyi isteyecek biri, bütün Slytherinleri elememiz gerek. Bir tanesi bile ondan hoşlanmıyor." Remus güldü, yanlış yollarda ilerlemelerine izin vermek en iyisiydi, Silena'nın sırrı bu sayede uzun bir süre daha güvende kalacaktı.