( 3.4 )

3.3K 438 16
                                    

|| Zawgyi ||

ယြင္လီ သူ႔ရဲ႕အခန္းႀကီးကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ သက္ျပင္းေမာေမာခ်လိုက္တယ္။ ဇစ္ဇ္ကိုမလိုက္လာဖို႔ အတင္းေျပာခဲ့ရတယ္။ သူ႔ခ်စ္သူက ေသေလာက္ေအာင္ေခါင္းမာမွန္း အခုမွေသခ်ာသိသြားရေတာ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ သူ႔နားထင္အနားက အဝိုင္းပံုလက္သည္းခြံအရြယ္အစားရိွတဲ့ အျပားေလးကိုခြာလိုက္တယ္။ အရင္ကဘာမွမရိွဘူးထင္ရေပမဲ့ ခြာလိုက္ေတာ့ အနီေရာင္အဝိုင္းျပားေလး ေပၚလာသည္။

" ခက္တာဘဲ့...ဒီကမၻာကေ႐ွးေခတ္ႀကီးေလ...ဘယ္လိုလို႔အီလက္တရြန္းနစ္ ပစၥည္းေတြရိွမွာလဲ...ထားလိုက္ေတာ့ ဒီကမၻာကိုစမ္းတစ္ဝါးဝါးနဲ႔ ျဖတ္သန္းတာေပါ့ကြာ "

အနီေရာင္614 အဝိုင္းျပားေလးကို ေနရာမွာျပန္ကပ္လိုက္ၿပီး အဖိုးႀကီးေပးထားတဲ့ က်မ္းစာကိုယူလိုက္တယ္။ ေငြအသားျပာတစ္ခ်ိဳ႕ကို အိတ္ထဲထည့္ၿပီး အဖိုးႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္စကားနဲ႔အကူအညီတစ္ခုေတာင္းကာ နန္းေတာ္ထဲကထြက္ခဲ့သည္။ ဒါမဲ့နန္းေတာ္အျပင္ကိုေတာင္မေရာက္ေသးဘူး။ မင္းသားခရိနဲ႔ေဟးလီ တြဲသြားေနတာကိုျမင္လိုက္ရတယ္။ အရင္တြန္နီဆိုရင္ အရမ္းဝမ္းနည္းသြားၿပီး၊ သဝန္တိုကာေလ်ွာက္ရမ္းလုပ္လိမ့္မည္။ ဒါမဲ့ယြင္လီကေတာ့ သူတို႔ကိုဂ႐ုေတာင္မစိုက္ေနဘူး။

" တြန္နီ "

ခရိ ရဲ႕အသံေၾကာင့္သြားေနရာကေနရပ္လိုက္ရတယ္။ ခရိကဆက္ေျပာတယ္။

" ဘယ္သြားမလို႔လဲ... "

" ဘယ္သြားသြားေပါ့ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနရေအာင္ေလ"

ခရိကမ်က္ႏွာပ်က္သြားသလို ေဟးလီကလည္းအပိုေတြလုပ္ေတာ့တယ္။ ေဟးလီကတြန္နီကိုမၾကည့္ရဲဘဲ ေအာက္ကိုသာငံုၾကည့္ေနၿပီး ႐ွက္ေနသလို၊ မေျပာရဲျဖစ္ေနသလိုနဲ႔

" တြန္နီ...ငါနဲ႔အကိုခရိက တကယ္ရိုးရိုးသားသားပါ မင္းငါ့ကိုအထင္မလြဲပါနဲ႔ေနာ္ "

ခ်ီး ကို႐ိုး႐ိုးသားသား တစ္ႏွစ္သားအရြယ္ကေလးကို သြားေမးရင္ေတာင္သိမည္။ ရပ္ေနတာမ်ားပူးကပ္လို႔ ေဟးလီကခရိရဲ႕လက္ေမာင္းကိုလည္း ဖက္တြယ္ထားေသးသည္။ ယြင္လီၾကည့္ရင္း စိတ္ပ်က္လာတာမို႔

Last Wish System (Arc.....)Where stories live. Discover now