#3 𝒮𝓊𝒸𝒸𝑒𝒹𝒶𝓃𝑒𝓊𝓂 (Jenas and Cerrah Book1) 3rd Story

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 51: Escape

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸

***** Cerrah

Hmmm... Unti unti akong nakadama ng hapdi sa mata ko kaya dinilat ko iyon, teka, anong nangyari? bakit nakayuko ako, bakit natatabunan ng buhok ko ang mukha ko? bakit tila ang init ng pakiramdam ko? Pawis na pawis ako, dahan dahan kong inangat ang ulo ko, Bakit.... iginala ko ang paningin ko sa paligid

"Where am I?!" pasigaw na tanong ko sa sarili ko at nag simula na akong mag panic, medyo dim ang paligid sapat para makakita ako kahit papaano, "Jenas?!" tawag ko "Jenas! help me!" sinubukan kong gumalaw pero napansin kong nakatali ang katawan ko sa inuupuan ko at naka zip tie naman ang mga kamay ko sa magkabilang gilid ng upuan, inuga uga ko ang sarili ko "Help me! Jenas! Tulong! tulungan nyo ako!" pag sisisigaw ko.

"Sssshhhhhhhh....!" nakarinig ako ng mahabang pag hush kaya ibinaling ko ang paningin ko sa gilid ko, Si Astrid, naka zip tie pareho ang magkabilang kamay, ang mga binti naman nya ay naka duct tape "Will you just shut up?" pabulong na sita sakin ni Astrid

"Astrid?" tanong ko

"Unlucky for you ako ang seat mate mo" sagot nya, hindi ko alam kung nag jo joke sya pero... hindi to oras ng pakikipag biruan na kidnap kaming dalawa

"Where are we? Why are we here? where's Jenas? nakita kong hinabol nya yung sasakyan na tumangay satin bago ako mawalan ng malay" sunod sunod na tanong ko

"Shhh! ssshhh! sssshhhhh! BuenaVista? isa isang tanong lang will you?" inis na bulong ni Astrid

"Did you call for help?" tanong ko at tumingin sa pinto "Help!" sigaw ko

"Cerrah! you're really stupid!" inis na sita ni Astrid "Do you think may makakarinig sa pag sisisigaw mo?! mag isip ka nga mag papagod ka lang at mag sasayang ng laway kung ako sayo i reserve mo nalang ang lakas mo para sa pagtakas"

"Pagtakas? how can we escape tingnan mo nga tong sitwasyon natin, You're the one stupid here" inis kong sagot, ngumisi si Astrid

"Ako kayang kaya kong tumakas" pagyayabang nya "Kung iwan kaya kita jan at ako nalang ang tatakas mag isa"

"Kung kaya mong tumakas bakit naka tali ka parin jan?" inis kong tanong ang yabang ng bruha na to

"Bakit ako tatakas kung wala kang malay? hindi naman ako makasarili para iwan kayong dalawa ni Jenas, I hate you to the moon and back pero hindi naman ibig sabihin na gusto kitang mamatay hello!, I'm not that bad you know" ramble ni Astrid "Kung tatakas ako ngayon mahihirapan ako dahil mabigat kang buhatin tsaka tingnan mo nga yang knight in shinning armor mo" ngumuso sa itaas si Astrid, pagtingala ko ay nakita ko si Jenas na naka bitin patiwarik, wala syang suot na pang itaas at walang malay.

"Oh my Gosh! Jenas!" gulat kong tawag kay Jenas "Is he dead?" tanong ko kay Astrid

"OA mo ah! nawalan lang yan ng malay, ikaw ba naman pag susuntukin sa sikmura habang nakabitin di ka mahihimatay?" tila kalmadong sagot ni Astrid "Gigising din yan maya maya"

"How can you be so calm Astrid?" tanong ko

"Simpleng abduction lang tong nararanasan natin Cerrah, Believe me amatuers lang yung dumukot satin" sagot ni Astrid, di ko alam kung nag yayabang lang sya o tinatago lang ang takot sa pamamagitan ng pag yayabang "In a situation like this you need to stay calm, panicking will not help you" seryosong wika ni Astrid. "Kapag gumising si Jenas, tsaka tayo tatakas, binibigyan ko lang ng sapat na oras si Jenas para makapag pahinga at makabawi ng lakas mula sa pambubugbog sa kanya" tumahimik nalang ako at umasang may naiisip na paraan si Astrid. "Nakakainis kasi yung Duguang Napkin na yun eh, kung hindi tayo inayang lumabas di tayo makakarating dito" napatingin ako kay Astrid