Şu zamana kadar okuduğunuz Berdel kitaplarını unutun, bu başka.💦
Ah Mardin güzel Mardin. Taş konaklar ile dolu, tepedeki güneş sayesindeki kavrultucu sıcakları ile dolu Mardin.
Doğan sadece güneş değil; bazen ölüm, bazen aşk. O dört duvarlı konakl...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüme beğeni atmayı unutmayın💦
3 Gün Sonra.
Aradan tam 3 gün geçmişti. Hayat devam ediyordu ama Hümeyra için durmuştu. Ne doğru düzgün yemek yiyor, ne de odasından çıkıyordu.
Yengem Hümeyra'yı da alıp zorla alışverişe gitmişti. Düğün alışverişi. Kayınvalidesi felan hep birlikte gitmişlerdi.
Söz olur diye de beni eve bırakmıştı. Daha doğrusu yengem istememişti. Benim orada ne işim varmış. Fazla umursamadım çünkü yengemin her zamanki haliydi.
Mustafa abim Hümeyra'nın yüzüne bakamıyordu. Abim Murat ise bu konuda sessizliğini koruyordu.
Dalgın dalgın otururken kapı çalmıştı. Evde tek başımaydım ve büyük ihtimalle yengemler gelmişti. Hızla ayağa kalkıp kapıyı açtım. Karşımda Cenk'i görmem ile gözlerim kocaman açıldı.
Omzuma çarparak içeri girdi. "Senin burada ne işin var. Bi gören olacak çık dışarı."
"Hümeyra nerde? Onu görmem lazım." Hızla kolundan tuttum ve kapıya çekmeye çalıştım ama başarılı olamadım.
"Lütfen çık bir gören olacak. Ben konuştururum seni Lütfen. Hem şu an evde değil o." Kolumu sıkı sıkı tuttu. "Bak seni üzmek istemiyorum git başımda-"
"BEREN!" Abimin bağırış sesi ile olduğum yerde titremiştim. Hızla arkamı dönerken kapı önünde bana sinirle bakan abimi beklemiyordum.
"NOLUYOR LAN BURADA ÇEK O KOLUNU!" Abimin hiddetli bağırışı konak duvarları arasından tekrardan kulağıma geliyordu.
Abim yanımıza geldi hala kolumu bırakmayan Cenk'in yüzüne yumruk attı. "Sen benim kardeşime nasıl dokunursun lan şerefsiz." Abimin kolundan tuttum.
"Abi lütfen dur." Abim bir bana baktı bir de koluma. Kolunu çekerek elini kaldırdı ve suratımın tam ortasına tokat attı.
O kadar şiddetli bir tokat attı ki kendimi yerde bulmuştum. Ağzıma gelen metalık tat ile de dudağımın kanadığını fark ettim. "Bir de abi diyor! Bana abi deme diye kaç defa uyardım lan seni!"
Yemenim başımdan çoktan düşmüştü. Abim saçlarımdan tutup ayağa kaldırdı. Korkuyla ona bakarken yine bir şey diyememiştim.
Yüzüme tekrardan tokat attı ve bu gözlerimin kapanmasına sebep oldu.
