KIRMIZI KUŞAK

49.Bölüm HER BAŞLANGIÇ BİR BİTİŞTİR

49.Bölüm HER BAŞLANGIÇ BİR BİTİŞTİR
Bölümü beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.'

Herkes Çağrı'yı dinlerken bir anda merdivenin kenarında güzel bir kızla el ele tutuşan Gökhan "ben kız kaçırdım." demesi ile herkesin odak noktası olmuştu.

"Ne dedin sen? GİTTİN KIZI KAÇIRDIN MI?" Resul Ağa bağırarak Gökhan'a kızmıştı. Gökhan kafasını salladı ve "Evet kaçırdım. Babası vermezse bende böyle alırım." Diyerek göğsünü kabartmış ve gülmüştü.

Resul Ağa kalbini tutarak kenara çekilirken araya Eren girdi. "Delirdin mi sen Gökhan? Başımızdan dert eksilmezken gidip kız kaçırmak nereden düştü aklına?" Eren haklı konuşsa da Gökhan umursamadan elini tuttuğu kızın omzuna kolunu koyup başına öpücük kondurdu.

"Hiç kimse bir şey yapamaz. Ölümse ölüm, hükümse hüküm. Kimse beni şu saatten sonra Zina'dan ayıramaz." Kız yani Zina, utana sıkıla Gökhan'a fısıldamış ama Gökhan bir şey yapmamıştı.

Elimi karnıma koymuş bir şekilde oturuyordum. Sadece izliyordum. Çağrı abisinin yanına gidip kulağına bir şeyler fısıldarken gözlerim Resul Ağayı buldu.

Kalbini tutmuş bir şekilde nefes almaya çalışıyordu. "Çağrı baban-" Resul Ağa olduğu yere çökerken Çağrı ve Eren hızla babasının yanına gitmişti.

Fethiye Hanım kıza ve Gökhan'a bi yandan da Çağrı'ya bakıyordu. Galiba bu kadar şeyi aynı anda yaşamayı beklemiyordu.

Allah ona daha neler yaşatacaktı da neyse.

Eren babasının kolundan tutup yukarı odasına götürürken kafamı çevirip kıza ve Gökhan'a baktım. Masadan destek alıp ayağa kalktım. Çok fazla yorgundum. Üst üste olay yaşamak beni fazlasıyla yoruyordu.

Gökhan'ın yanına gidip kızın kolunu tuttum. "Sen ne kadar mutlu olsan da bu kız ailesine ihanet etmiş düşüncesi ile aklını yiyor. O yüzden bırak elini de dinlensin biraz. Ben yanında dururum." Gökhan benim dediklerimle Zina'ya bakmıştı.

"İyi değil misin?"

"İyiyim ama biraz dinlensem iyi olur." Kız utangaç bir şekilde bana bakmış ve Gökhan'ın elini bırakmıştı. "Tamam, ama Beren dikkat et olur mu?" Çarpık bir gülüşle kafamı salladım.

"Olur ben bakarım." Zina gülümseyerek ilerlemeye başlamıştı. O sırada yanıma Çağrı geldi. "Sen hamilesin zaten. Zeynep baksın, sen dinlen." Çağrı'ya gülümsedim.

"Bir şey olmaz, ben bakarım sonra yorulursam Zeynep'e söylerim zaten." Çağrı kararsız bir şekilde bakarken onu önemsemeden yanından geçip yukarı doğru çıkmaya başladım.

Misafir odalarından birisine girip ışığı açtım. Zina utanarak içeri girmişti.

"Hoşgeldin yılan yuvasına." Diyerek gülümsedim. Zina tedirgin bir şekilde bana baktı. "Anlamadım?"

Güldüm ve odanın içini süzdüm. Koltuklara otururken karşımdaki koltuğa oturmasını elimle işaret ettim.  O otururken de konuşmaya devam ettim.

"Yılan yuvası, olduğun bu konak." Güldüm. "Bu evde kimseye güvenme, sırrını da kimseye söyleme. Zaten bi kaç güne her şeyi sende anlarsın. Ayak uydurursun bu düzene. Belki sende o yılanların bi parçası olursun bilemem ama çok dikkatli ol."