#ថ្ងៃថ្មី
ពេលព្រឹកព្រលឹមស៊ូហ្គានៅមិនទាន់ភ្ញាក់នៅឡើយទើបស៊ូមីនដែលភ្ញាក់មុនក្រោកអង្គុយយកដៃញីភ្នែកមើលឪពុកដែលគេងលក់ក្បែរគេ។
"អរុណសួរស្តីលោកប៉ា"ក្មេងតូចអោនថើបថ្ពាល់ឪពុករួចក៏ប្រញាប់ក្រោកលោតចុះពីលើពូកទៅបើកទ្វារហើយរត់ទៅបន្ទប់បងប្រុសគេតែប្រហែលជាជីមីនភ្លេចចាក់គន្លឹះហើយទើបគេអាចបើកចូលទៅបាន ស៊ូមីនបើកភ្នែកធំៗលើកដៃខ្ទប់មាត់រួចរត់ទៅបន្ទប់ប៉ាគេវិញយ៉ាងលឿន។
"លោកប៉ាៗ!"ស៊ូមីនអង្រួនដៃស៊ូហ្គាដែលកំពុងគេងលក់ស្កប់ស្កល់អោយភ្ញាក់។
"ស៊ូមីនហា៎ ប៉ាងងុយគេង"
"មានរឿងធំហើយប៉ាឆាប់ភ្ញាក់មកលឿនឡើង ខ្ទេចខ្ទីអស់ឥឡូវហើយ"
"មានរឿងអីភ្លើងឆេះផ្ទះហ៎លោកកូន?"ស៊ូហ្គាក្រោកអង្គុយទាំងធីងធោងធ្ងន់ក្បាលកន្តុកមើលទៅស៊ូមីនដែលចាប់ដើមដៃគេធ្វើមុខប្រាកដប្រជាដូចជិតមានសង្រ្គាមលោកលើកទីបី។
"ផ្ទះនៅល្អ100%តែលោកពូអត់ធានាទេ"
"ហាស៎?"គេជ្រួញចិញ្ចើមមើលកូនប្រុស។
"អាបងស៊ូហ្គីកេងចំណេញលើលោកពូណាស់គេងអោបលោកពូហើយថើបលោកពូទៀត លោកប៉ាប្រញាប់ទៅចាប់បោះអាបងចេញក្រៅបង្អួចទៅ"ស៊ូហ្គាសើចតិចៗពេលទទួលដំណឹងធំដែលស៊ូមីនមកប្រាប់ទាំងព្រលឹមអុរ ស្មានថាមានរឿងអីធំដុំតាមពិតប្រចណ្ឌជាងឪវាទៀត។
"ប៉ា!"
"យ៉ាងម៉េច?"
"ឈប់សើចហើយទៅរកលោកពូ"ស៊ូមីនចាប់អូសដៃឪពុកទាំងមុខស្អុយ ស៊ូហ្គាកក៏ព្រមដើរទៅតាមគេបែបអស់សំណើចជាទីបំផុត ពេលមកដល់បន្ទប់ស៊ូហ្គីក៏ឃើញថាជីមីនក្រោកអង្គុយទៅហើយ។
"លោកពូ!"ស៊ូមីនរត់ទៅក្បែរគ្រែហើយយកដៃជីមីនមកដាក់ផ្អឹបនិងថ្ពាល់"អារុណសួស្តី"ស្នាមញញឹមមិនដឹងខ្យល់អីរបស់ក្មេងតូចធ្វើអោយជីមីនស្រស់ស្រាយទៅតាមនោះដែរ។
"អរុណសួស្តីស៊ូមីន"
"ចុះម៉េចក៏លោកពូមើលរំលងប៉ាចឹង?"
YOU ARE READING
កូនបំណុលស្នេហ៍
Actionត្រូវចាំថាទឹកភ្នែកឯងជាក្តីសុខរបស់យើង... ក៏ត្រូវចាំដូចគ្នាថាខ្ញុំគ្មានថ្ងៃសម្រក់ទឹកភ្នែកអោយលោកឃើញជាដាច់ខាតជុងហ្គុក ឡេវីហ្គា !!!
