Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
film out - bts
Şeytan size ulaşamazsa, hayatınıza Kim Taehyung adlı uzun, sinir bozucu ve pislik yapmaya bayılan bir adam gönderir. Bunu düşünmeye başlayalı çok olmamıştı. Sanırım haklıydım da? Emin değilim ama şeytan işini gerçekten iyi biliyordu. Çünkü literal cehennemin ön gösterimi buysa, oraya gittiğimde yaşayacaklarımı tahmin bile edemiyordum. Özellikle benim geçtiğimiz gün kırdığım potla birlikte, artık etrafında daha da çok geriliyordum. Hafızamdan tamamen silinmişken hem de.
Sıcakların iyice bunaltmaya başladığı şu son günlerde, proje sunumuma az kaldığından günlerdir üstünde çalışıyor, tekrar yapıyordum. Stresliydim, ilk defa güvenli alanımdan çıkıp farklı bir şeyler denemiştim ve ya götümde patlayacaktı ya da gerçekten iyi bir not alacaktım, arası yoktu. İyi düşünmemi sağlayan şeylerden biri de, kampüsteki geniş meşe ağacına yaslanıp çizim yapmaktı. Sabah, henüz çimenlikler kalabalıklaşmamışken kampüse yürümem de bu yüzdendi. İki gündür erken kalkıyordum ve bu ilginç bir başarıydı bana göre. Kulaklıklarımda son ses Metallica çalarken, elimde tuttuğum eskiz defterine istemsizce parmaklarımla ritim tutuyordum. Hava son birkaç günün aksine birazcık daha sıcaktı. Bu yüzden genelde yapmadığım bir şey yapıp şort giymiş, saçlarımı da bir bandana yardımıyla geride tutmuştum. Uzayan ve artık dibi gelen sarı saçlarım, yüzüme geldikçe beni sinir ediyorlardı ama gidip kestirmeye de vicdanım el vermiyordu. Ancak renk konusunu bir elden geçirsem güzel olacak gibiydi.
Hemen birkaç adım ilerimde bulunan geniş ağacı görmemle gülümsedim. Zaman geçirmeyi sevdiğim yerlerden biriydi burası ve boştu. Hafif nemli toprağa oturdum hemen ve sırtımı sert ağaç gövdesine yasladım. Şimdi tek yapmam gereken çalma listemi değiştirmekti. Metallica çizim yapmak için pek uygun bir seçim değildi kesinlikle. Bu yüzden bir diğer sevdiğim grup olan Red Hot Chilli Peppers'ın karışık bir listesini açtım. Sakin gitar sesinin ayrı bir aurası vardı ve zihnimin içindeki silahlı çatışmaya güzel bir mola oluyordu.
Açıkçası, çizdiklerim pek mantıklı şeyler sayılmazdı? Birkaç insan figürü denedim önce. Sonra biraz aklımdan portre çizmeye çalıştım ama bunda tam olarak vasattım. Sonrası zaten sadece karalamalar ve şarkının bana hissettiklerine göre çizdiğim rastgele şekillerdi. Huzurlu bir vakit geçiriyordum kendi kendime aslında.
İmkansız, değil mi?
Çizim yapmaktan sıkılmış, başımı arkaya yaslayıp müziğin keyfini çıkarırken, aniden sesin gitmesi ve yerine zil sesimin gelmesi pek hoşuma gitmemişti. Gözlerimi aralayıp ekrana baktım kaşlarımı çatarak. Kim Taehyung, peşimi bir saniye bırakmıyordu. Biraz düşünsem de, sonunda cevapladım aramasını.
"Efendim Taehyung, ne var?" dedim sesimi sabit tutmaya çalışarak. Geöen günki konuşmamız yüzünden hala garip hissediyordum. Ancak o, sanırım olmamış gibi davranmayı tercih ederek, her zamanki gibi davranıyordu.
