CHAPTER ONE HUNDRED FOURTHY THREE - (Interhigh)

67 7 4
                                    

Author's Note : Sorry sa late update Been busy with my school works. Miss ko pindutin publish button hahaha.

-TatasHart💕

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTHY THREE

(....)

Angel's point of view

"Mga taksil!"

"Mahahalay na nilalang!"

Naghiwalay kami ni Chad sa ganoon pwesto at humarap sa mga nagsilata't namimintang ng kung ano ano.

Napangiti ako...

Hindi ko alam...Hindi ko mapigilan ang ngiting kumawala sa labi ko.

Ang nag aakusang tingin nila ay napalitan ng pag aalala nang makita nila ang itsura ko.

"Uhh what's wrong?" tanong ni Gaio at agad na lumapit saakin.Hinawakan niya ang buhok ko na sigurado ay gulong gulong dahil sa pagkakasabunot ko,inayos 'yon habang ang may pag aalala sa muka."Nagsabunutan ba kayo ni Chad?Muka na kasing bird nest 'tong buhok mo---joke lang hihihi"

Mahinang napatawa ako dahil sa naging hirit niya.

"Better to took a water for her first? she look mess." sulpot ni Dana at agad na nagsalin ng tubig at inabot saakin 'yon.Ininom ko 'yon ng madalian lang dahil sa sobrang uhaw.

"Anong ganap?"

"Anong oras palang...Ang ingay.."

"Anong nangyari?" rinig kong tanong ng iba na kakagbangon lang mula sa pagkakatulog.

"Halika...upo ka muna." inalo ako ni Gaio patungo sa sofa at para akong babasaging bagay dahil sobrang ingat siya sa kilos at inalalayan pa akong maupo.

"What's the problem?" napalingon ako sa taong may ari ng boses na 'yon at nakita ko rin ang pag aalala sa muka niya.

Halos lahat sila ay ganoon ang reaksyon.Nagtataka at nag aalala.Hindi ko maiwasan ang matuwa.

Sunod sunod ang naging tanong nila saakin,kung anong nangyari,bakit ako umiiyak?,anong problema ko? pero hindi ko naman sila masagot,hirap akong sagutin sila kaya napayuko nalang ako at napatitig sa sahig.

Should I tell them?

No.

There's a part of me that wanting to tell them my story... to make them understand me, my situation and to know the cause why I mess up... but there's a part of me that don't want it.

I'm scared.I'm scared to be judged.

Matagal na panahon na rin 'yon at mukang wala silang kaalam alam sa mga mabibigat na balita na nabalita noon.Na isang anak mayaman nadukot at bigla nalang binalik kahit hindi pa nababayaran ang ransome na hinihingi.Maraming nagsabi na baka narape nila ako tapos ay pinakawalan dahil nagamit na, kinuha nila ang kabataan ko.Maduming bata ako para sa iba... sa murang edad na dose hindi na birhin.Marami... iba ibang husga at ni isa doon walang katotohanan.Gusto kong magsalita pero sinong maniniwala saakin?Sino pa?kung wala pa naman akong sinasabi may teorya na sila,kalat na,'yon na ang pinaniniwalaan ng iba?Kaya sino pang maniniwala saakin?na isa lang namang bata.

Ang sakit.

Sobrang bigat dahil hindi lang naman ibang tao ang nag iisip ng ganoon pati pamilya ko. They shamed me. Halos itago nila ako sa mga tao dahil ayaw nilang mapahiya. Bawat okasyon sa bahay nasa kwarto lang ako,dinadalhan nalang ako ng makakain noon ng mga katulong. Bawat okasyon idiriwang sa labas ng bahay kasama ang angkan namin hindi nila ako sinasama.Hindi nila sinasabi na aalis sila at may pupuntahang pagdiriwang pero alam ko,oo,bata ako pero hindi naman ako tanga para hindi malaman ang ginagawa nila.

Wicked Angel (Part Two) The Truth UntoldWhere stories live. Discover now