Wicked Angel (Part Two) The Truth Untold

CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY SIX

CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY SIX
(Again)

Angel's point of view

Pagdating sa pag ibig hindi ikaw ang pipili ng taong mamahalin mo, hindi ikaw kundi ang puso mo.

Kung tinamaan ka, tinamaan ka. Kahit ilang ulit mong sabihin sa sarili mo na hindi pwede kung tinamaan ka, tinamaan ka. Kahit ilang ulit mong sabihin na bawal kung tinamaan ka, tinamaan ka. Kahit alam mong mali 'yang pag ibig na nararamdaman mo kung tinamaan ka, tinamaan ka. Wala kang magagawa kung 'yong puso mo na mismo ang kumilos para sayo kasi sa lahat ang puso mo pa rin ang siyang may kapangyarihan at siyang masusunod dahil naroon ang nararamdaman mo. Kahit ilang ulit mong isipin na hindi pwede, na hindi dapat na 'yong nararamdaman mo, mararamdaman at mararamdaman mo pa rin 'yan kasi 'yong utak mo ay hindi ang puso mo. Kaya nga may pagdadalawang isip dahil minsan magkaiba ang opinyon ng puso at utak mo.

Ngayon, sinasabi ng utak ko na mali dahil alam ko ang kakahinatnan nito pero iba naman ang nararamdaman at gusto ng puso ko na hindi mapigilan ang pag tibok ng mabilis dahil sobrang lapit ng taong gusto ko na kaaamin lang saakin kagabi na gusto rin ako.

"Wala pa lang akong ginagawa mukang nahuhulog ka na..."

Agad akong napaiwas ng tingin sa lalaking hindi ko alam na tinititigan ko na pala.

Naging tahimik ako buong byahe. Nakatingin lang ako sa daan at hindi na siya nilingon pa hanggang sa makarating kami sa school.

Nagmamadaling binuksan ko ang pinto at hindi nakatakas sa pandinig ko ang pagtawa niya kaya napatigil ako.

Bakit nga uli ako nagmamadali?

Nilingon ko si Chad na may ngiting naglalaro sa labi niya, aliw na aliw sa kinikilos ko.

"Anong sinabi mo kanina? Ako? Nahuhulog? Sayo? Sa tingin mo mangyayari 'yon matapos lahat lahat ng nalaman ko tungkol sayo?" prangkang saad ko.

Napakagat labi ako at iniwas agad ang tingin sa lalaki nang nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mata niya, nawala rin ang ngiti niya.

Bago pa ako makonsensiya ng sobra sa sinabi ko ay bumaba na ako sa kotse at mabilis na naglakad palayo roon.

"Tama lang 'yong ginawa mo," pangungumbinsi ko sa sarili ko habang naglalakad patungo sa room namin, "tama lang 'yon. Huwag ka ngang maguilty..."

Pero parang sobra naman 'ata 'yong sinabi ko?

Okay lang 'yon.

"Malabs! Kamusta? Anong pinag usapan niyo?" salubong na tanong saakin ni Gaio nang naupo na ako sa tabi niya.

Binatukan ko siya, "king na ka! Iniwan mo ako do'n!" singhal ko rito. Nakangusong humingi naman siya ng tawad sa ginawa niya.

"E! Wala akong magagawa! Kahit na ikaw kasi si Chad na 'yon, e." nakangusong usal pa niya.

Napabuntong hininga naman ako.

Anong sinabi mo kanina? Ako? Nahuhulog? Sayo? Sa tingin mo mangyayari 'yon matapos lahat lahat ng nalaman ko tungkol sayo?

Parang nag-echo sa utak ko ang sinabi ko kay Chad bago ko siya iniwanan kanina. Nasaktan ko ba siya sa sinabi kong 'yon? Malamang ay oo. Alam ko naman na oo dahil reaksyon niya pa lang no'n ay basa ko na. At alam ko naman na masasaktan siya ro'n pero sinabi ko pa rin dahil 'yon naman dapat e. Kailangan.