Wicked Angel (Part Two) The Truth Untold

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTHY FIVE - (Interhigh)

Warning : This chapter contains strong language and scene that could be disturbing to certain readers.Read at your own risk.

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTHY FIVE
(When it come)

Angel's point of view

Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko. Kakasakay ko palang naman at kakaandar lang naman ng kotse ay gusto ko na agad na makarating sa hospital. Agad agad.

Gusto kong sumigaw sa inis. Napakawrong timing naman kasi.

Kanina kasi...

Dapat magsasalita na si Chad at sasagutin ang tanong ko! Kaso biglang sumulpot si Justin.

Napatingin ako sa front mirror dahil ramdam ko na may nakatingin saakin mula roon at tama nga ako. Nakatingin saakin si Chad kaya inirapan ko siya. Natawa naman siya ng mahina bago ibinalik ang tingin sa daan.

Hindi ko talaga siya maintindihan gaya ng hindi ko pagkaintindi sa sarili ko. Oo, kinikilig ako tuwing may mga sweet gestures si Chad saakin, tuwing may banat siya, sa tuwing hinahalikan niya ako. Hindi ko alam noong una--- o sadyang hindi ko lang talaga matanggap na kinikilig ako pero kinikilig talaga ako.

Alam ko na ang pagbilis ng tibok ng puso ko, ang pakiramdam na parang nasa isa akong fairytale ay kilig na pala 'yon.

Alam ko rin na mali 'yon.

Pero kahit anong gawin ko ay hindi ko talaga mapigilan na hindi kiligin. Ganoon kalakas ang epekto ni Chad sa sistema ko. Ganoon din kalakas ang epekto saakin nang sabihin ni Chad na Mahal niya si Pia.

Ang babaeng mahal niya si Pia.

Si Pia kasi.

Tapos ay sasabihin niyang nagseselos siya tuwing may lalaki akong kasama?. Oo, noon, lagi niyang bukang bibig ang selos niya kay Dandan pati na rin sa ibang lalaki na nakakasalamuha ako pero iba kasi 'yong kanina, e. Hindi ko siya pinilit na sabihin 'yon gaya ng dati. Nabigla ako.

Kaya tinanong ko na siya kanina. Nagkaroon din ako ng lakas ng loob at kapal ng muka na tanongin siya. Kaya tinanong ko siya kung bakit siya nagseselos. Kasi hindi naman siya magseselos kung... wala siyang ibang special na pakiramdam saakin.. 'di ba? Kaya tinanong ko siya, ayaw ko rin namang mag assume kasi nga masakit. Sasagutin na niya sana kaso nabulilyaso pa.

Napatampal nalang ako sa noo. Sabay pang nilingon ako ng dalawa.

"May problema ka?"

"What's wrong?"

Sabay pang tanong ng dalawa. Tinignan ko silang pareho at umiling nalang bilang sagot sakanila.

Pinikit ko nalang ang mga mata ko hanggang sa makarating kami ng hospital. Pinagbuksan ako ng pinto ni Justin kaya nginitian ko siya pero tinignan niya lang ako at naunang maglakad.

Kailan nga uli nang huling kinausap ako ng ako lang ni Justin? 'Di ko na tanda.

Sumunod naman akong naglakad. Ramdam ko naman na nasa likuran ko lang si Chad.

Hospital. I hate this place but I'm here again. Malamang, dederetso talaga ako rito dahil malamang deneretso rito 'yong taong pinabayaan kong mabugbog. Amoy at kulay palang ng lugar hospital na hospital na. Kakabanas.

"Hala! Lagot ka Angel!" parang batang sabi ni Gaio nang makita niya ako.

"Lagot mo muka mo!" singhal ko nalang.