HER ŞEY BİRAZ SEN

6.BÖLÜM

Keyifli okumalar💛

Keşke şuan yaşanan her şey bir rüya olsaydı. Bunu çok isterdim.

çoğu şeyimi verebilecek kadar çok isterdim. Küçükken paylaşamadığım oyuncağımı, o en sevdiğim çikolatalı dondurmamı, hattâ parktaki salıncak sıramı dâhi verirdim.

İçimin acıdığını hissediyordum.
Bedenimin her yerine sıçrayan ve benim içimi kemiriyordu.
Ve duygularımı aldığı gibi ruhumu da esir alıyordu.

En önemlisi ise benim buna engel olacak direncim kalmamıştı.

Tüm bu yaşananları kabul etmem için birinin bana sağlam bir tokat atması gerekiyordu. İşte o tokat polis memurunun ağzından çıkan sözlerdi. Yüzüme sertçe vurulan.
Duymayı beklediğim en son sözcük dâhi değildi.

BAŞ ŞÜPHELİ

Duyduğum bu iki sözcük boğazımdaki düğümü daha da belirginleştirip,  tüm bedenime salmıştı.

Evet o ağrıyı şimdi tüm bedenim de hissediyordum.
Mideme kadar inen bu ağrı tüm gücümü kaybetmeme sebeb oluyordu ama direnmeye çalışıyordum.

𝙱𝚞𝚗𝚞𝚗 𝚗𝚎 𝚔𝚊𝚍𝚊𝚛 𝚣𝚘𝚛 𝚘𝚕𝚊𝚋𝚒𝚕𝚎𝚌𝚎ğ𝚒𝚗𝚒 𝚋ö𝚢𝚕𝚎 öğ𝚛𝚎𝚗𝚖𝚎𝚖𝚎𝚕𝚒𝚢𝚍𝚒𝚖.

Ağlayacak bile halim kalmadığını anladığım zaman kafamı koyup uyumak  ve bir daha uyanmak istemiyordum. keşke böyle bir şey mümkün olsaydı. Beni neden burada bekletiyorlardı.

Acaba rüzgar da sorguda mıydı? Ne söylemişti. Aynı şeyleri söylemişizdir bence konuştuğumuz gibi olanları anlatacaktık.

𝚋ö𝚢𝚕𝚎 𝚊𝚗𝚕𝚊ş𝚖ış𝚝ı𝚔.

Onu yeni tanıdığım için güvenmem mümkün değildi ama
Bakışları, ve konuşması içimi rahatlatmıştı.

Ama ya başına bela almak istemez de beni satarsa?

Bu ihtimali de düşünmem lazımdı. Çünkü kim olsa böyle yapabilirdi.

Sonuçta kimin yaptığını da görmemişti.

𝙰𝚕𝚕𝚊𝚑ı𝚖 𝚞𝚖𝚊𝚛ı𝚖 𝚋𝚞 𝚍üşü𝚗𝚍ü𝚔𝚕𝚎𝚛𝚒𝚖𝚒 𝚢𝚊𝚙𝚖𝚊𝚖ış𝚝ı𝚛.

İçimden ettiğim duaya amin deyip oturduğum yerde omuzlarımıza silkip, dik durmaya çalıştım.

Ya düşündüğüm gibi değilse ya rüzgar da benimle aynı durumda ysa,

O da benim gibi bekliyor muydu? Kalbi benimki kadar hızlı atıyor muydu? Benim kalbim sanki bedenimi delip yerinden çıkacaktı. Bütün bunların üzerine dedem keşke yanımda olsaydı ondan güç alırdım.

Omzumu yaslayıp, bana güven veren sesini duymak isterdim. Yanımda olur ve Bana yardım ederdi.

Yalnız olmak istemiyordum. Rüzgar da yoktu şuan yanımda dedeme nasıl ulaşabilirdim.

Bir telefon hakkım vardı gizemi mi arayacaktım. Dedemi mi? Önce dedemi aramak zorundaydım. Kim bilir ne kadar merak etmiştir beni kalp hastasıydı dedem inşallah iyi durumdadır. Dedemi aramam lazımdı. Ona iyi olduğumu söylemem lazımdı.

Sonrasında dedemden gizem hakkında haber alabilirdim.ama öncesinde bu odadan çıkmam gerekiyordu. Duvarlar simsiyahdı aynı şekilde ve siyah bir kapı vardı.
insanın içi karartıyordu.

Şimdi biraz kendimi toparlayıp, bütün bunların biteceğini düşünmeyi denedim.

Gözlerimi kapatıp, biraz da dinlenmek için kendime fırsat tanıdım.