HER ŞEY BİRAZ SEN

40.BÖLÜM

Keyifli okumalar💙

Onun kollarında kendimi güvende hissedebiliyorum ama bu galiba yeterli değildi.
Çünkü kabusumuz bitmiyordu.
Peşimizi bırakmıyorlardı.

Almak istedikleri ne bilmiyorum ama bu beni artık korkutmaya ve endişelendirmeye başlamıştı.

Çünkü ortada dönen iddia o adamın benim babam olduğuna yönelikti.

Annemin babamı aldatma ya da boşanma ihtimallerini düşünmek istemiyordum.
Çünkü bildiğime göre annem ve babam Ölene kadar beraberlerdi.

Onlar el ele beraber can vermişlerdi.

"Rüzgar bu olamaz."

Sesimi yükseltmem onu şaşırtmıştı. Beni kendinden ayırarak yüzüme bakmıştı. Sonra yine göğsüne yasladı.
Ama benim içim acıyordu.

"Tamam güzelim yoktur öyle bir sakin ol."

Şuan bunu düşünemezdim. Dedem de uyanabilirdi. Hattâ onunla da konuşmak istiyordum. Çünkü ailem hakkında ki tüm bilgileri bana o anlatmıştı. Bildiklerim sadece dedemin anlattıkları kadardı.

Rüzgar'ın yanımda olması bana güç veriyordu. Ama onu bu kabusun içine sürükleyemezdim.

O yüzden şimdi tam da burada rüzgar'a veda edecektim. Başlamayan bu hikayeyi bitirecektim. Buna mecburum bu konu yarın kapanacaktı.

"Rüzgar hadi git sen."

Birden sıçrayıp ondan ayrılışım onu ikinci defa bi hayli şaşırttı.

Kollarından ayrılıp yüzlerimiz birbirine dönünce, gözlerine bakmak istemiyordum.

Ama o benim aksime gözlerimin içine bakarak konuşmayı tercih etmişti. En derinine en içine bakarak gözlerimin.

Bir cevap arayan, bir sebeb arayan gözlerle karşımda öylece bakıyordu.

Ama içim şu an her zamankinden daha buruktu. Çünkü ikimizde çok yıpranmıştık. Çok yorulmuştuk.

Çünkü o pislik herifler bizimle oyun oynuyorlardı. Ve bu oyunun kuralları dahi yoktu. Canlarının istediğini yapıyorlardı.

Sonunda bizden ne istiyorlardı bilmiyorum ama sonu beklemeden istediklerini verip bu kabusu bitirecektim.

Evet yarın, yarın bu iş burada bitecekti. Onlarla konuşmaya gidecektim.
Nasıl bulurdum bilmiyorum. Ama onlar beni bulacaklarını biliyorum.

"Kumsal, iyi misin?"

"lütfen bana bir cevap ver. "

"rüzgar senden tek istediğim buradan gitmen ve birdaha yanıma gelmemen."

Saatler önce gözlerinin içinde kaybolduğum, aşkı buldum dediğim kalbimi hiç düşünmeden bir gecelik dahi olsa ona verdiğim adama şimdi gitmesini ve benden uzak durmasını söylüyordum.

Elbette bu kolay değildi.

Sesim titredi tüm bunları söylerken gözlerim doldu. Akmaya yemin eden göz yaşlarımı tutmam çok zor olacaktı. Ondan ayrılmam çok zor olacaktı.

O benim kaybettiğim renklerim, Benim en güzel ümidimdi.
Surtımı yaslayıp dinleneceğim tek dağım, güç bulacağım tek insandı.

Ama şimdi ona veda etmeye çalışıyordum.

İçimdeki acıyı tarif edemezdim. Ama şöyle anlatabilirdim. Söylemek istediğin çok şey vardır ama sen tek kelime dahi konuşamazsın.

Boğazın düğümlenir ve kalan hayatına nasıl devam edeceğini düşünürken onun güzel yüzü, güzel gözleri senin tam karşındadır. Ama hiçbir şey yapamazsın.