Endless Love (Amity Series #1) UNEDITED

Chapter 10

Lumipas ang mga araw at sila Brionny at Elena lang ang lagi kong kasama. Hindi ko alam kung anong pinagkakaabalahan nila Genevieve. Wala din naman akong balak alamin.

"I heard na umalis daw sila Adriel at Perse." chika ni Elena pagkaupo niya.

"Where do they go? It's not weekend pa naman ah." Friday pa lang ngayon at bukas pa ang araw na pupwede kami umuwi sa aming mga bahay.

"Baka may important matters lang." walang buhay kong saad.

"You, ha! You miss them na, 'no? Yiee." sinundot niya pa ang tagiliran ko saka umirap.

"Anong miss? Hindi ah." depensa ko. Totoo naman na hindi ko hinahanap ang presensya nila. Si Genevieve kasama ko naman sa kwarto. Hindi naman kami 'ganun ka-close ng mga kaibigan niya. Well, para sa akin.

"Diba, you're friends with them?" usisa pa ni Brionny. Nakatingin lang sa amin si Elena at nakikinig.

"Hindi, 'no. Si Genevieve siguro, pwede pa. Pwede din si Zyren at si Perse pero sila lang." she rolled her eyes 'ganun din si Elena.

"You're so humble naman." they sighed. Inirapan ko sila dahil halatang-halata ang pagiging sarcastic nila.

Pagkatapos namin maglunch ay naghiwa-hiwalay na kami. Iba kasi ang course nila sa course ko. Business ang sa kanila at Tourism naman ang akin. Syempre mayaman sila at may mga kompanya kaya iyon ang aaralin nila.

Hindi ko alam bakit parang ang bigat ng katawan ko ngayon. Nakakatamad makinig pero pinipilit ko. Sayang naman yung tuition kong napakalaki kung papabayaan ko ang pag-aaral ko.

Quality Service Management in Tourism and Hospitality ang tinatalakay namin ngayon. Madali lang naman intindihin kaso lumilipad talaga sa kung saan ang utak ko. Nasaan na kaya ang mga kumag na 'yon?

Hindi kasi ako sanay na walang nangangalabit sa akin tuwing klase. Wala din si Zyren na puro banat. Hindi ko alam kung nasaang lupalot yung mga 'yon. Iyong magkapatid naman busy sa kakaaral. Si Thor? Aba, pakialam ko 'don! Charot.

Kahit hindi naman kami madalas mag-usap ay masasabi kong...mabait siya? Ewan basta hindi siya peke.

"So, this is the situation, there is a passenger who is angry and yells at you because he doesn't like his coffee or anything. You are tired and it is irritating for him to shout because many are already disturbed. How will you handle it?"

"Sasapakin para manahimik, Ma'am!" biro ng kaklase kong lalake. Natawa naman si prof. Nakakapagbiro sila dahil mabait naman at madaling pakisamahan si Ma'am Rivera.

"But of course, you can't do that. Vilasco, how about you?" agad akong tumayo dahil sa pagkabigla. Putek, nanahimik po ako, Prof. Nasa kalawakan pa ang utak ko hindi pa siya lumalanding pabalik.

Napailing ako sa naisip saka tumingin kay prof. Nakangiti siya kaya medyo nabawasan ang kaba ko.

"Uh, of course I'll talk to him nicely. Maybe it's because he just doesn't have a good day so he's hot -headed. Even if I'm tired, I'll try to calm down because that's part of my job. I'll just change what he doesn't want so that he won't cause a scandal anymore." paliwanag ko. Tumango-tango siya saka ako sinenyasan umupo.

Natapos ang aming klase sa araw na 'yon pero hindi ko pa rin namamataan sila Zyren. Hindi naman sa namimiss ko siya pero hindi kasi ako sanay na wala 'yon sa paligid ko. Siya ang unang kumausap sa akin dito kahit na hindi maganda ang tagpo namin mahalaga na din siya sa sakin.

"Earth to Donna!" napakurap-kurap ako at tinignan ng masama ang pumingot sa ilong ko. Lalong sumama ang mukha ko ng makitang si Thor 'yon.

"Bakit nakatayo ka lang dyan?" natatawang tanong niya.