Endless Love (Amity Series #1) UNEDITED

Chapter 28

Warning: Abuse, Rape

"So, dito ka na mag-aaral?" Lorelei nodded. She glanced at me and smiled. A sarcastic smile tho, tss.

Nang halikan kasi ako ni Adi kanina ay ang sama na ng tingin niya sa akin. At ang malupit pa 'don ay sinisiringan niya ako kapag walang nakatingin!

"Baby..." nilingon ko si Adriel sa aking tabi.

"Hmm?" I raised my eyebrow.

"Are we good?" he looked so hopeful so I nodded. Hindi naman niya kasalanan kung malandi ang ex niya.

"Yeah but..."

"She's nothing, okay? You're the one I love. There's nothing to worry about." alam kong rinig nila iyon kaya hindi na ako nagulat ng sumabat ang kasama naming linta.

"Oh, is your girlfriend think that I'm a threat to your relationship?" she smirked smugly.

"Of course not. Bakit naman ako ipagpapalit ni Adi sa..." pinasadahan ko siya ng tingin at saka ngumiti.

"Sa magandang tulad mo?" dagdag ko. Pero syempre mas maganda naman ako.

"Oh, I know right!" she exclaimed.

"Sino ba naman ang pipili ng gamit na." her smile faded.

"W-what?"

"Wala. Sabi ko tikman mo 'to! Masarap 'to! Pinoy na pinoy ang lasa! Baka sakaling makatulong sa baluktot mong dila." alok ko sa kaniya ng bopis. Dinig ko ang tawa ng aking mga kasama pero hindi ko sila pinansin.

"Hindi ako baluktot magsalita." biglang sabi ni Lorelei.

"Oh, kaya mo naman pala!" I cheered but she scoffed.

"Why the hell Adi replace me with someone like...you?"

"Lorelei..." matigas na ani Adriel.

"Tss, you're so cheap. Maybe your from squatters?" natawa ako sa kaniya.

"Me? Why don't you ask my siblings?" tukoy ko kila Kuya na mukhang masama na ang timpla.

"You gotta be kidding me." hindi makapaniwalang usal niya.

"No, we're not. And for your fucking information, nagustuhan ako ni Adriel dahil totoo ako sa sarili ko. 'E, ikaw?" ramdam ko na ang tensyon sa paligid namin. Adriel hold my hand, calming me down.

"We are bound to marry each other someday! Their parents like, no, they love me so much!"

"E'di yung magulang niya yung pakasalan mo!" ani ko bago tumayo.

"Donna, wait!" dahil mabait ako ay hinintay ko sila sa labas ng cafeteria. Yep, I'm super kind kaya buhay pa yang Lei na 'yan.

"Why you're still here?!" inis na tanong ko ng makitang pilit inililingkis ni Lorelei ang sarili niya kay Adriel kahit na umiiwas ito.

"I'm here for Adriel!" she exclaimed that made my head ache.

"The fuck? I told you I have a girlfriend! Don't you understand that? We're done, Lei. Don't push me to my botton." Adriel slightly push her and went near me.

"You don't love her! You don't even care for her! Hindi mo nga siya pinagtanggol kanina!"

"Why would I?" my heart crunched. He doesn't care?

"Why would I if I know that she doesn't need that? My girl can stand alone without anyone's help. She so independent that's why I love her. She's not like you." anito at hinila na ako. Sumunod naman agad ang aming mga kaibigan.