Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

36

İyi okumalaaar 💙

.
.
.
.

Abimle balkonda türk kahvesi içiyorduk. Herkes uyumuştu.

Neva'yı anlatmıştım. Şaşırmıştı.

Bana döndü.

"Neva, ailesine karşı arkasında bir destek, bir abi istiyordu. Bundan dolayı sana imrenmemiş Feza kıskanmış."

"Yıllardır Mert'i sevdiğini söylüyorsun sana daha yakın davranmasını kıskanmış ama tavırlarıyla kendisinden iten oydu sonuçta."

Sıkıntıyla nefes verip devam etti.

"İçinde bunları barındırdığını bilmiyordum. Ailesinden çıkaramadığı öfkesini yıllardır size yansıttığı yetmiyormuş gibi bir de sana patlamış."

Onu kafamla onayladığımda dalgınca karşıya baktı.

"Madem Mert gitti. Sen de onun yanında kalmayacaktın ona göre. Mert onun canını yakmış. Senin sabırla ona yaklaştığını görmesi onu daha da sinirlendirmiş."

Bana dönüp gözlerime baktı.

"Canını yakmak istemiş Feza."

Omzuna başımı koyduğumda saçlarımı okşadı.

"Seni korumaya çalıştıkça her yerden darbe geliyor kızım."

Omzundan kalkıp ona baktım. Elini yanağıma koydu.

"Seninle ne yapacağım ben?"

Gülüp ona sarıldım.

"Sen varken bana ne olabilir güzel adam? Ben yine sen varsın diye sevinip sana sığınacağım."

Ayrıldığımızda gülüyordu. Buna sevinmiştim.

Uyumaya gitmek için kalktığında bana baktı.

"Geç olmadan uyu sen de olur mu Feza'm?"

Gülümseyip onu onayladığımda göz kırpıp içeri girdi.

Biraz oturup bahçeye indim. Ağacın yanında biri mi vardı?

Geri dönüp hızla eve girecektim ki kolumdan tutulmasıyla kolu tutup arkaya çevirdim.

Benden kolay bir şekilde kurtulup önüne döndüğünde Andaç olduğunu anladım.

Göz devirip arkamı döndüm. Andaç kolumdan tuttuğunda sinirle kolumu çektim.

Perişan haldeydi. Gözleri kızarmış göz altları morarmıştı. Yaşlanmış gibiydi.

Ayağıma kapandığında şaşkınlıkla ona baktım.

İki ayağıma da sarılmış önümde eğilmişti.

Hareket edemiyordum.

Eğilip tişörtünden çeksem bacağım acıyacaktı.

"N'olur beni dinle Anka. Kısacık konuşacağım lütfen."

Sıkıntıyla nefes verdim.

Gerçekten şu durumdan nefret ediyordum.

"Ayağa kalkarsan dinleyeceğim."

Hızla ayağa kalktığında umutla bana baktı.

Ona göz devirip içeri geçerken arkamdan ikna etmeye çalışıyordu.

"Eğer beni dinlemezsen atarım kendimi uçurumdan. Buraya gelirken gördün değil mi? Yaparım Anka yemin ederim sana yaparım."

Umrumda değildi. Arkamı dönmeden Ferkan'ın odasına geçtim.