Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

124

Selaaam^^

İyi okumalaar^^

.
.
.
.

Agâh Soykıran

Hakan Demirsoy, Alaz ve Anka çıktıktan sonra eve gelmişti. Karşılıklı otururken hâlâ şaşkındı.

"Yani, Alaz seninle mi yaşayacak artık?"

"Çağın."

Onu anlıyordum, öz oğluydu. Alaz ona ısınamıyordu. Alaz'a göre nedenler önemliydi, buna rağmen Hakan Demirsoy'u affedemiyordu.

"Nerede isterlerse orada yaşarlar, ben buna karışamam. Alaz'ın sizinle aynı çatı altında mutsuz olduğunu biliyorum çok üzülerek söylüyorum bunu. Öz babasıyla arasının iyi olmasını isterdim."

Hakan Demirsoy kafasıyla onayladı. Oldukça durgundu. Üzüntüsünü anlıyordum. Alaz'ın bana alışması zor olmuştu ama çabaladığını görmem bile bana yetiyordu.

"Sadece Anka için bizimle o evdeydi değil mi? Bize alışmaya bile çalışmadı aslında. Bir babası vardı zaten, bana ihtiyacı yoktu. Hiç babasıymışım gibi hissetmedi."

Gerçekler acı olsa da bunlardı. Anka'nın en başta o eve gitmesini, babalık yapmadığını düşündüğü için, anne şefkati görmesi için kabul etmişti. Yoksa asla bırakmazdı.

"Sizin karşınızdaki evi boşalttım. Anka, Alazsız yaşamak istemeyecek ve sizden de ayrı kalması sizi kötü etkileyecek. En iyisi buydu."

Hakan Demirsoy'un odağı bambaşkaydı.

"Ben oğlumu istiyorum. Bana size baktığı gibi bakmasını, sırtını yaslamasını! Nasıl yapacağım bunu?"

Alaz istemediği sürece ona yaklaşamazdı. Çabaladığını anlatmıştı gece boyu. Tüm duygularını dökmüştü, vakit geçirmek istemişti, yalvarmıştı baba demesi için.

İçten içe her şey farklı olsaydı ne olacağını düşündüğünü itiraf etmişti. Fezası daha mutlu, sağlıklı olurdu ve o hayatının başından beri aile sıcaklığını hissedebilirdi. Ben olmazdım hayatında belki sadece bir aile dostu olarak kalırdım. Geçip giderdim.

Yeter ki o mutlu olsundu, ben geçip gitmeye de razıydım.

"Biriyle ilişkileriniz devam ederken o öldüğünde bitmemiş gibi hissedersiniz. Mesela ben başka biriyle olamam çünkü Seher öldüğünde ilişkimiz bitmemişti."

Seher, yalan söyledim.

Kırmızı, yeşil, mavi her renk yakışıyor sana.

Ama ölüm, hiç yakışmadı. Beyazlığı da...

"Alaz'ı hep herkes bir gün gidecek algısıyla yetiştirmeme rağmen yanında ömrüm yettiğince olacağımı da hissettirdim, buna rağmen ben gittiğimde defalarca kez beni aradığını, düşmekten korktuğunu biliyorum."

Kızı için düşmekten korkmuştu Alaz ama kızı için o bataklığa atlamaktan korkmamıştı, kızıyla birlikte çıkmıştı.

"Alazla vedalaşmadık. Bitmemişti hiçbir şey. Arkamda sadece bir mektup bırakmıştım, bir de Seher'in günlüğü ve videoları."

Seher'in günlüğü.

Alaz'ım diye başlayan sayfaları.

"Bu yüzden de kaldığı yerden devam edemedi, yerime seni koymayı düşünmedi hiç."

Onu üzüyordum ama gerçekleri söylemek zorundaydım.

"Şimdi sen buradasın, onunlasın hiç istemeyecek beni."