Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

YILLAR SONRA 20

Selaaam^^

İyi okumalaaar^^

.
.
.

"O gün seni aradık açmadın kanka yoksa sen de kaçırılacaktın ne güzel."

Mertlerin balkonunda Mert, Aras ve ben sigara içiyorduk. Aras, Mert gelmediği için yapamadığımız Armeran gecesini anlatıyordu.

"Tabii ne güzel."

Mert beni kolunun altına aldı. Kulağıma eğildi.

"Çağın abi ne tepki verdi güzelim?"

Aras koca bir kahkaha attı.

"Çağın abi yoktu, abim üstümüzden geçti ama sonra özür diledi. Canım abim yerim onu!"

Mert'e bakıp saçlarına uzandım. Biraz eğildiğinde karıştırdım.

"Aysıl bi doğurup düzene çıksın bakalım, sonra Armeran devam."

Mert huzurla gülümseyip elindeki sigaradan son bir duman çekti.

"Resmen kızım olacak lan."

Güldüm. Beraber büyüdüğüm adamın kızı olacaktı. Çocukken hayal ederdik ben hiç istemezdim ama Mert bir kızı olmasını çok isterdi. O günler aklımıza gelmiş olmalı ki Mertle birbirimize baktık. Ona göz kırptığımda Aras kapıya yönelip beni de kolumdan tuttu.

"Ay oğlumu özledim, hadi gidelim!"

Ona göz devirip salona geçtiğimizde Deniz, Aysıl'ın dizlerine yatmıştı.

"Hani çocuğumuz iguanaya benzer diye dedikoduyu bırakmıştık ya?"

Aysıl beklentiyle Deniz'e baktı.

"Eee?"

Deniz kalkıp telefonundan bir şey gösterdi.

"Kendi çocuğum diye söylemiyorum ama ben dedikodunun dibine vurmuşum kardeşim."

Merakla yanına gittiğimizde Arden'in memnuniyetsiz yüz ifadesi fotoğrafını görmüştük. Dudaklarımı gülmemek için birbirine bastırdım. Aras omuz silkip rahatça koltuğa yayıldı.

"Bana çekmemiş şükür."

Deniz gözlerini kısıp ona döndü.

"Annen bebeklik fotoğraflarını gösterdi Aras, hiçbir farkınız yok."

Aras hiddetle gözlerini açtı.

"Nah yok! Ben her zaman yakışıklıydım!"

.
.
.
.

Alaz ve Feza denizin ortasında birbirlerine bağlı iki ruhtu. Ruhları birbirlerinin yanında dinleniyordu. Alaz arkasına yaslanmış, Feza ise göğsüne uzanmıştı. Onun için dünyadaki en huzurlu yer burasıydı. Onun mabedi. Alaz, Feza'ya baktı.

Güneş saçlarına vuruyor, kızıl tonları belirginleştiriyordu. Bir gün işten geldiğinde saçlarına taktıkları yıldızları hatırlayıp gülümsedi. Yakışmışlardı. Onun gökyüzüne en çok parlayan yıldızlar yakışırdı.

Dolunay, hilâl ayın her evresi yakışırdı, güneş zaten saçlarıydı.

Alaz, Feza'nın saçlarını derince koklayıp öptü. Feza'nın gözlerinin kapandığını biliyordu. Her hareketini ezberlemişti kızının.

Bir süredir yolunda gitmeyen şeyler olduğunu biliyordu. Evranla ilişkilerine müdahale etmek istemiyordu. Kardeşini üzecek en ufak şeyde canı yanıyordu ama onların ilişkisiydi ve karışırsa öğrenemeyeceklerini biliyordu.