Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

YILLAR SONRA 2

Selaaam^^

İyi okumalaar^^

.
.
.
.

Feza Anka Soykıran

Sabah ofise geçmiştim. Her şey eskisi gibiydi. Randevuyu iptal edenler teker teker geri almışlardı. Dava ettiğimiz oyuncu oldukça pişman görünüyordu. Umarım bir daha böyle bir şeyle karşılaşmazdım.

Öğleye kadar boştum. Caner'in dahili numarasını tuşlayıp kahve istemiştim. Caner kapıyı çalıp içeri girdi. Kahveyi masama bıraktı.

"Neden sen getirdin ki?"

Onun görevi değildi. Belli ki konuşmak istediği şeyler vardı.

"Oyuncunun söylediklerinin bir sabotaj olduğunu düşünüyorum."

Elbette öyleydi. Bu bir sır değildi ki.

"Biri var bunun arkasında."

Ben öyle düşünmüyordum. Daha doğrusu düşünmek istemiyordum.

"Paranoyayı bir kenara bırakabilir miyiz Caner?"

Caner bu düşüncesinde ısrar edecekti anlaşılan.

"Hatırlıyor musun bir konferansa gitmiştik. Orada kadının biri seninle dalga geçip rezil etmeye çalışmıştı."

"Bunun gibi küçük küçük itibarını zedelemeye çalışan hareketleri düşün."

Peki, bu her şeyi açıklardı. Tesadüf olamayacak kadar çoktu. Burnuma gelen kokuyu sevmemiştim, hem de hiç.

"Kim olabilir ki?"

Caner kaşlarını çatıp kapıya baktı.

"Bir saniye."

Odadan çıktı. Kendini göstermeyen birini nasıl bulabilirdim ki? Caner içeri girip masama bir krizantem buketi bırakmıştı. Kaşlarım anında çatıldı. Yakınlarım benim çiçek almayı sevmediğimi bilirlerdi, özellikle canlı çiçekler. Soluyorlardı ve ben anlamsız buluyordum. Caner üzerindeki kartı alıp bana verdi.

"Bir gün evin bu çiçeklerle dolacak. Seni seviyorum."

-Arslan Arkın.

"Bu ne demek oluyor?"

Caner çiçeklere odaklanmıştı. Ben ise elimdeki karta.

"Kasımpatı cenazelere gönderilir Anka."

"İsim var mı?"

Seni seviyorum notu nedendi o zaman? Şikayet edersem masum bir aşık olduğunu mu ispatlayacaktı?

"Arslan Arkın."

Caner şüpheyle bana baktı. Benim ise mideme kramp girmeye çoktan başlamıştı.

"Tanıyor musun?"

Kafamı onaylamaz biçimde hızla salladım.

"Hayır."

Caner bir bardak su doldurup bana verdi. İçtim ama gerek yoktu. Yıllardır birçok düşmanımız olmuştu. Çünkü büyük bir aileydik ve elbette bizden haz etmeyen çok kişi vardı. Farklı olan şuydu ki hiçbiri direkt bana saldırmamıştı.

Seni seviyorum notu iliştirecek kadar zeki olan bir adam neden yıllardır küçük şeylerle uğraşıyordu?

Büyük bir hamlenin başlangıcı, bu çiçeklerle kendini açığa çıkarması olabilir miydi?