Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

98

Selaaam^^

İyi okumalaar^^

.
.
.
.

Çağın Alaz Soykıran

Feza Kaya ile konuşmaya gitmişti. Yaramaz kızım bir de Evran'ı öpüp herkesi çıldırtmıştı.

"Ha bir de o benim sevgilim deyip geçiştiriyorsun!"

Ferkan'ın kıskançlıklarıyla dolu bir kahvaltıdan sonra masadan kalktım. Yiyemiyordum zaten.

"Rahat bırak ula oğlumi!"

Esra Demirsoy, Ferkan'ın üzerine gitmeye kararlıydı. Selim Demirsoy da ona destek veriyordu.

"Sevdalu onlar Ferkan, kadinum haklidur!"

Hakan Demirsoy kaşları çatık Selim Demirsoy'a baktı.

"Göstereceğim ben sana sevdalıyı!"

"Vermiyorum kızımı!"

Kalktığımı görmüştü, zaten sürekli gözlerini üzerimde hissediyordum. Benim Feza'ya olduğum gibi. Bunun yanında büyük eksikleri de vardı.

"Çağın, sen nereye oğlum?"

Bana oğlum demesi hoşuma gitmiyordu.

"İşe."

Kafasını ağır ağır sallarken Bilgen Demirsoy ayağa kalkıp bana yetişti.

"Çağın seninle konuşabilir miyiz?"

Konuşabilirdik ama hemen çıkmam gerekiyordu, yoksa geç kalacaktım. Bu da geç dönmem demekti ki Feza merak ederdi.

"Bugün olmaz. Sonra konuşalım."

Zorlukla yutkunup gülümsemeye çalıştı. Onu üzmek istemiyordum ama oluyordu işte.

Arabamın kapısını açıp binecekken Evran yanıma geldi.

"N'apıyoruz?"

Biz?

"Ben halledeceğim Evran."

Sinirli bir gülüşle yan koltuğa oturdu. Şoför koltuğuna geçtim.

"İn."

İnmek için bir hamle yapmadığında ona döndüm.

"İn Evran!"

Ateş çıkan gözlerle bana baktı.

"Buradan inersem, seni takip edeceğim. Bugün değilse yarın Çağın!"

Neden insanlar beni çileden çıkarmak için uğraşıyordu? Zaten içimdeki öfkeyle zor başa çıkıyordum!

"Ne çeviriyorsunuz siz?"

Ne güzel bir de Ferkan çıkmıştı. Ellerim direksiyonu sıkmaktan acıdığında direksiyonu bıraktım.

"Ya ikiniz de inin! Ya da Feza'yı tatile götürürüm. Kimsenin bilmediği bir yere, sadece ikimiz!"

Öfkeli bir nefes verip arabadan indiler. Güzel.

Arabayı çalıştırdığımda radyo otomatik açılmıştı.

Sen, sen neden sen bütün acıları çekiyorsun?

Sen yoksa sen bizi terk etmek mi istiyorsun?

Bu şarkıyı her duyduğumda aynı anı geliyordu aklıma. Feza'yı kaybedebileceğim gün. Sonsuza dek hem de!

İçimdeki acı ve öfkeyle gaza daha da yüklendim. Geldiğimde hırsla arabandan inip mekana girdim.