Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

YILLAR SONRA 21

Selaam^^

İyi okumalaaar^^

.
.
.

Abimle eve döndüğümüzde dinlenmiş hissediyorduk. En azından abim artık fazlasıyla yıpranmış ve çökmüş görünmüyordu. İş stresimizden ve ruhsal yorgunluklarımızdan arınmış, birbirimizde dinlenmiştik.

Abim arabayı park ettiğinde indik. Bizim evden fazlaca yüksek sesler geliyordu. Kaşlarımız çatık birbirimize baktık. Yine ne olmuştu acaba?

"Bu sefer kim sence?"

Abim kolunu omzuma attı, eve ilerlerken gülümsedi.

"Tahmin etmesi zor değil, Aras olması muhtemel."

Muzipçe güldüm.

"Ben yokum o ekürisiz bir şey yapmaz abiciğim."

Abim saçlarımı öptüğünde "Kesin Enis o zaman." Dedi. Ufak bir kahkaha attım. Onu tam anlamıyla bozmadığımız için en düşük ihtimaldi.

Eve girdiğimizde Kaya, Aras'ın ağzını tutmuş ölümcül bakışlar atıyordu. Yasemin yengem Alper'in kolunu sıkıyordu. Deniz ise gülmemek için kendini zor tutuyor gibiydi. Sanırım sevdiğimiz kaoslardan vardı. Babam, Boran Demirsoy'a bağırıyordu.

"Olmaz diyorum baba!"

Boran Demirsoy göz devirdi.

"Ben senden onay istedim mi?"

Esra D. yüzünü buruşturdu.

"Yahu siz neden bu kadar karışıyorsunuz?"

Lan yoksa birini mi evlendiriyorlardı? Babam bizi fark ettiğinde bütün bakışlar bize dönmüştü.

"Çağın sen söyle bari seni dinler. Olmaz de!"

Selim D. kollarını bağladı.

"Olan olmuş artık, ayırmak için entrikaya başvurmamız lazım."

Fatih amcam Yasemin yengeme, babam anneme, Selim D, Esra D'ye baktı. Sanırım entrika için tek adresin onlar olduğunu düşünüyorlardı.

Bana biraz ayıp ediyorlar gibi gelmişti.

Aras, Alper ve Deniz'e hitaben konuştum.

"Entrika için tek adres biz değiliz farkında mısınız? Ne ara formdan düştük lan?"

Deniz kaşlarını çattı.

"Alındım şimdi."

Abim odağımı dağıttığında geçip Agâh babamın yanına oturduk. Abim n'oluyor der gibi kaşlarını kaldırdığında Agâh babam bize döndü.

"Boran'ın sevgilisi var."

Hiddetle gözlerimi açtım.

"Ne! Çüş! Oha amına koyim!"

Herkes bana baktığında Aras koca bir kahkaha attı.

"Yemin ederim sabahtan beri bu tepkiyi vermemek için abimden uyarı yiyorum!"

Onu takmadan hiddetle Boran Demirsoy'a döndüm.

"Kim? Bize nasıl söylemezsin? Ne ara?"

Yasemin yengem üzülmüş gibi suratını astı. Bir yandan da hüzünle Arden'in yanağını seviyordu.

"Ben Sema Aylazla shipliyordum ya."

Esra D. omuzlarını düşürüp Evran'ın koluna yaslandı. Resmen yas tutuyordu.

"Bizim niye hiçbir shipimiz tutmuyor?"

Annem tek kaşını kaldırıp beni ve Evran'ı gösterdi.

"Farkındaysan çocuklarımız sevgili."