Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

YILLAR SONRA 13

Selaaam^^

İyi okumalaar^^

.

.
.

Deniz, Aras, Yasemin yengem, Esra D ve annem hastanedeydiler. Yarın çıkacaklardı. Fatih amcam, Selim D, Boran Demirsoy ve Agâh babam salonda sohbet ediyorlardı. Hepsinin kulağı telefondaydı, Yasemin yengem gitmeleri için zor ikna etmişti.

Abimler, Andaç, Kaya, Alper, Miraç, Evran ve ben ise Arasların evinde salonda oturuyorduk.

"Aras'ın bir süre işlerini halledecek, çekip çevirecek birine ihtiyacı var."

Kaya'nın Ferkan abime söyledikleriyle Ferkan abim kaşlarını çattı.

"Kime güveneceğiz?"

Enis abim Kaya'ya baktı.

"Eliza?"

Kaya gözlerini büyüttü.

"Yok artık, o kendi işine bile gitmiyordu."

Aslında Eliza eğlenceliydi ama ona bu yaşında bile ciddili işler emanet edilmezdi. Abim, Kaya'ya döndü.

"Tanıdık biri olmasın, profesyonel birini bulalım."

Kaya kafasıyla onaylarken Miraç, Evran'a baktı.

"Sen neden suskunsun abi?"

Evranla göz göze geldiğimizde gözlerimi kaçırdım. Abim bir sorun olduğunu hastanede anlamıştı ama sormamıştı. Bütün odak Evran olduğunda konuyu değiştirmek şart olmuştu.

Aklıma hiçbir şey gelmiyor ameka!

Enis abime baktığımda beni anlamıştı tam bir şey söyleyecekken Evran konuştu.

"Yorgunum, önceki gece de uyuyamamıştım."

Herkes önüne dönerken Ferkan abim tek kaş yukarı, inanmadım bakışlarıyla Evran'ı öldürmeyi deniyordu.

Aslında herkesin her şeyi bilmesi bir yandan iyi değildi, özellikle sevdiğin adam ve abilerin sürekli bir aradaysa.

Bir keresinde Evranla çok küçük bir şey için anlaşmazlık yaşamıştık. İkimizde somurtmuş otururken herkes bir sorun olduğunu anlamıştı ama Esra D. olayı abartıp ertesi gün bana kurşun döktürmüş, yakama da kocaman bir nazarlık takmıştı.

Esra D. başımıza gelen bütün felaketlerin nazardan olduğuna inanıyordu.

Kalbimin kırıklığı yeniden kendini belli ederken abime baktım. Beni izliyordu ve bir sorun olduğuna tamamen emin olmuştu.

Abimden zorlukla gözlerimi ayırıp Alper'e döndüm.

"Aras'ı aradın mı? Nasıllarmış?"

"Aradım, uyuyorlarmış. Kapat ameka gibi bir şeyler dedi."

Güldüğümde abim ayağa kalkmıştı.

"Herkese iyi geceler."

Onunla beraber kalktığımda Ferkan abim, abime baktı.

"Abi?"

Abim düz bir ses tonuyla "Efendim Ferkan." Dediğinde hâlâ o konudan dolayı Ferkan abime sinirli olduğunu anlamıştım.

"Seninle konuşmam lazım."

Abim kafasıyla onayladı. Arkasını döndüğünde "Sonra Ferkan." Dedi.

Ferkan abim bana baktığında ona sorun yok gülümsememi gönderdim, elbet düzeleceklerdi.

Alayla gülüp Enis abime baktım. Hızla yanına adımlayıp, sarıldım.