Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

89

Selaaam^^

İyi okumalarr^^

.
.
.

Abimle eve gelmiş, kimseyi görmeden odama çıkmıştık. Birlikte film izliyorduk. Film bitmişti. Yazılar geçerken hâlâ ekrana bakıyorduk. Abimin göğsünden kafamı kaldırmadan ona baktığımda uyuduğunu görmüştüm.

Tebessüm edip yavaş hareketlerle kalktım. Yastığa başını koyduğunda üzerini örttüm. Kendimi engel olamayıp yanağından öptüm. Uyanabilirdi ama neyse ki uyanmamıştı.

Yataktan kalkıp balkona çıktığımda annemin babamla çardakta kahve içtiğini görmüştüm. Babam beni görünce el işaretiyle yanına çağırdı. İki elimi birbirine bastırıp yatacağım anlamında kulağıma yasladım. Baş parmağını kaldırıp onayladı. Gülümseyip koltuğa oturdum. Görüş açımdan çıkmışlardı.

Gökyüzüne baktım.

Onu koru demiştim. Hep iyi olsun demiştim.

Belki senden çok şey istedim. Abim zaten büyük bir istekti ve bunu yerine getirdin.

Dayanamadım. Daha da fazlasını istedim. Hep iyi olsun, benimle olsun.

Hatta biraz utanıyorum, suçluluk duyuyorum bundan ama benden başka kimseyi sevmesin de istedim.

Bencillik kötü gökyüzü. Biliyorum.

Karma bu seferlik, kötülüğümü es geçse olur mu?

Ya da abimden değil de benden çıkarsa derdim ama biz biriz. Benim canım yanarsa onunki kat kat yanar.

Neyse çok konuştum.

Alaz Soykıran, abim iyi olsun hep lütfen. Yanımda da olsun. Olur mu?

Abimin yanıma oturmasıyla gülümseyip göğsüne yattım.

"Demek yaşlı dedeler gibi film izlerken uyuyakalmaya başladınız ha Alaz Soykıran?"

Abim kısa bir kahkaha atıp saçlarımı öptü.

"Yaşlandım Feza'm."

Beni büyütürken, acılarımı sırtlarken ruhu yaş almıştı. Yorgundu.

"Ben olmasaydım nasıl bir hayat yaşardın?"

Evlenir miydi? Çocukları olur muydu? Ben olmasam daha mutlu olmazdı biliyordum ama hiç yaşamamıştı o hayatı. Belki de bu kadar yorgun olmazdı.

"Sen olmasaydın da, seni bulurdum kızım."

Ondan ayrıldığımda yanağımı okşadı.

"Hem sen yoksan, neden yaşıyorum ki?"

Kocaman gülümseyip ona sarıldım.

"Yarın işe geleceğim seninle."

Elimi tutup beni kaldırdığında odaya geçtik. Hava serinlemişti.

"Okula gidiyorsun Feza'm."

Elbette giderim abiciğim. Hiç şüphen olmasın. Abim yatağa oturup ellerimi tuttu.

"Evran'ın yanına git şimdi. Sabah beşte uyanma. Uyku düzenin önemli. Tamam mı?"

Omuz silkip yanına oturdum.

"Tamam sabah beşte kalkmayacağım. Uyuyalım hadi."

Abim telefonunu eline aldı.

"Online toplantım var. Bir saat sürer. Git, gel hemen hadi bal kızım."