ေရွာင္းက်န္႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တာ
တစ္ပတ္တိတိပင္ရိွသြားခဲ့ၿပီ။သူ႔ေရြးခ်ယ္မႈ
မွန္ကန္ေၾကာင္းသိလိုက္ရတာက အရင္ကထက္
စားဝင္အိပ္ေပ်ာ္ၿပီး တစ္ေနကုန္လတ္လ်ားလတ္လ်ား ပတ္သြားႏိုင္တာပင္။
နန္းေတာ္ဘက္မွ ဘာသတင္းသဲ့သဲ့မွ
မၾကားရသလို ေရွာင္းက်န္႔ဘက္မွလည္း
တစ္ခါတစ္ရံ အမွတ္ရရံုလြဲၿပီး ဘာမွမျဖစ္။
မနက္ခင္းမိုးလင္းလို႔ အိပ္ယာက
ႏိုးမည့္သူမရိွခ်ိန္၊ေန့လယ္စာအဆင္သင့္ျပင္ၿပီး
ေစာင့္ေကြၽးမည့္သူမရိွခ်ိန္၊ေရခ်ိဳးတာၾကာလို႔
တတြတ္တြတ္ ပြားမည့္ ရိေပၚမရိွခ်ိန္၊ညအိပ္တိုင္း
ခိုးခိုးၿပီး ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားတတ္သည့္
တစ္စံုတစ္ေယာက္မရိွခ်ိန္...
ထိုအခ်ိန္ေတြကလြဲၿပီး သူထူးျခားစြာ
သတိရတာမရိွ။
သက္ျပင္းေမာကို ဘာမွန္းမသိစြာခ်ရင္း
စာရင္းစာအုပ္ေလးကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့
ေဟာင္းႏြမ္းေဆြေျမ့ေနသည့္စာအုပ္ေလးက
တစ္ဝက္သာ လက္ထဲပါလာၿပီး စာရြက္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အထပ္လိုက္ေလး ျပဳတ္က်န္ခဲ့သည္။
ျပဳတ္သြားသည့္စာအုပ္ကိုၾကည့္ၿပီး ရိေပၚသာျမင္ရင္ အသစ္လဲဖို႔ နားခ်ၪီးမွာေတြးမိေတာ့
သူ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို အသာဖိကိုက္လိုက္မိသည္။ထိုျပဳတ္က်ခဲ့သည့္အစုတ္ေလးကိုပါ
ေကာက္ယူရင္း လက္စြဲေတာ္ယပ္ေတာင္ေလးကို
ယူကာ ေစ်းထဲထြက္ဖို႔ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။
မနက္ျဖန္ စာအုပ္အသစ္လဲဖို႔ ထူးျခားစြာ
သူ႔စိတ္ထဲေတြးေနမိၿပီး မနက္စာကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာမဟုတ္ဘဲ ေစ်းထဲက
တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာ စားဖို႔ပါ ဆံုးျဖတ္မိေနသည္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္လန္႔လာရသည္အထိ။
"ဘာေတျြဖစ္ေနတာလဲ။နန္းေတာ္ကအစားေကာင္းအေသာက္ေကာင္းေတြ စားလာၿပီး
အစာအိမ္ ေသာက္က်င့္ပ်က္ေနတာလား"
တစ္ကိုယ္တည္းေရရြတ္ရင္း ဆက္ေလ်ွာက္ဖို႔
ျပင္ေတာ့ ၾကမ္းတမ္းစြာတိုက္ခတ္လာသည့္
ေလျပင္းတစ္ခု။အမိႈက္သရိုက္ေတြပါ သယ္လာတာမို႔ ေရွာင္းက်န္႔ မ်က္လံုးစံုမိွတ္ရင္း
လက္ထဲက ယပ္ေတာင္ကိုျဖန္႔ကာလိုက္မိသည္။
ESTÁ A LER
Chit Tee{Completed}
Fanficကပ္ေစးနည္းေကာ္တရာ ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ ေ၀သႏၲရာေပၚႀကီးနွင့္ ဆံုမိေသာအခါ ကပ်စေးနည်းကော်တရာ ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက် ဝေသန္တရာပေါ်ကြီးနှင့် ဆုံမိသောအခါ
