ႏွလံုးသားကိုဆြဲထုတ္ၿပီး ဟိုးအျမင့္ႀကီးေပၚက
ပစ္ခ်၊ေအာက္ေရာက္ေတာ့ တံစို႔နဲ႔ထိုးမိ၊
လမ္းသြားလမ္းလာ က်ီးကန္းေတြ တစ္ေကာင္တစ္ခ်က္ထိုးဆိတ္ၿပီး ပုရြက္ဆိတ္တက္ေနတုန္း
ေခြးစားတာ ခံရရင္ေတာင္မွ ဒီေလာက္
နာမယ္မထင္။ဘာဆိုဘာမွေျပာခြင့္ေလးေတာင္
မရေသးဘဲ ဒီေကာင္ေလးက တာ့တာျပဖို႔
ျပင္ေနၿပီ။
ဒီအခ်ိန္ဒူးေထာက္လိုက္ရမလား၊အမိန္႔နဲ႔
ေတာ္ေကာက္လိုက္ရမလား သူမသိ။
ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ခပ္ေရးေရးေလး
ၿပံဳးျပေနသည့္ ေရွာင္းက်န္႔ကိုမ်က္ေတာင္မခတ္
ရဲဘဲသာ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ဒီကိုယ္ေသးေသးေလး ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားမွာေတာင္
သူေၾကာက္သည္....
ဒီေလာက္ထိ သူခ်စ္ေနၿပီးမွ...
"ဘာလို႔လဲ။ကိုယ္တို႔ သေဘာတူထားတဲ့
ကိစၥေတြကေရာ.."
"အဲ့တာက..."
"ပိုက္ဆံပိုေပးမယ္။အဲ့လိုဆို ရတယ္မဟုတ္လား"
"မဟုတ္ဘူး။ပိုက္ဆံေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။
အခုက..."
မ်က္ဆံညိုေလးေတြေနရာအနည္းငယ္ေရြ့သြားၿပီးမွ လံုးဝဖိမိွတ္သြားသည္။တစ္ခုခုေျပာဖို႔
အားယူလိုက္တာမို႔ မ်က္ေမွာင္ေလးက
ခပ္က်ံဳ႔က်ံဳ႔။
"ကြၽန္ေတာ္ ယုလီကိုအားနာလို႔"
မ်က္လံုးေလးတစ္ဖက္ဖြင့္လို႔သူ႔ကို
အသာခိုးၾကည့္သည္။ရိေပၚစိတ္ဆိုးသြားမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ သူ႔ရင္ဘတ္ေတြက တဒုန္းဒုန္း။
"ဘာလို႔အားနာတာလဲ"
ၾသရွရွနဲ႔ရိေပၚစကားသံက တည္ၿငိမ္မႈအျပည့္။
"သူက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္။ၿပီးေတာ့
တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ့မင္းသမီး။သူ႔လို ျပည့္စံုတဲ့
လူကို ဘာမဟုတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအသံုးခ်ၿပီး
ဆြဲခြာဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာ သူမသိကၡာကို
ေစာ္ကားေနတာပဲမဟုတ္ဘူးလား။"
"......"
"ၿပီးေတာ့ ..အရွင့္သားက သူမနဲ႔လိုက္ဖက္တယ္။
သူမကလည္းအရွင့္သားကိုခ်စ္ၿပီး
အရွင့္သားကလည္း.."
"ေရွာင္းက်န္႔ကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္?"
"ဗ်ာ??"
JE LEEST
Chit Tee{Completed}
Fanfictieကပ္ေစးနည္းေကာ္တရာ ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ ေ၀သႏၲရာေပၚႀကီးနွင့္ ဆံုမိေသာအခါ ကပ်စေးနည်းကော်တရာ ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက် ဝေသန္တရာပေါ်ကြီးနှင့် ဆုံမိသောအခါ
