အေႂကြတန္ေလး နွစ္႐ြက္သံုး႐ြက္ကိုလက္ထဲ
တင္းတင္းဆုပ္လို႔ သူေတာင္းစားေလးက
ေရွာင္းက်န္႔ကို အံႀကိတ္ၾကည့္လာတယ္။
မထီမဲ့ျမင္မ်က္နွာနွင့္ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ့
ဘယ္သူမွမွတ္မိနိုင္တဲ့မ်က္နွာနွင့္ ေဆာင္ၾကာ
ျမိဳင္ထဲ ေပါင္တစ္ဖက္ႀကိဳးပါဆိုၿပီး
ေက်ာ့ေမာ့စြာ၀င္သြားေလၿပီ။
"ကေလးေတြကိုေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ထဲ ၀င္ခြင့္
မေပးထားဘူး။ေရာ႕...မမ ဆီက ဒီေလာက္
ယူၿပီး ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္"
သေဘာေကာင္းသည့္ ထိုမမက သူ႔လက္ထဲ
အတန္ႀကီးတစ္႐ြက္ထည့္ေပးၿပီး ျပန္လႊတ္သည္။
ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္က မမေတြသေဘာေကာင္းတာ
သူအသိဆံုးမို႔ ၀င္သြားသည့္ ခ်စ္တီးကေတာ့
လာဘ္လာဘ ေကာင္းမွာအေသအခ်ာ။သာမာန္ဆို
ဘယ္သူေတာင္းစားမွ ၀င္လို႔မရေပမဲ့ ဒီေန႔ေတာ့
ထူးျခားစြာ လက္ခံေပးသည္မို႔ ေရွာင္းက်န္႔သေဘာ
ေခြ႕သြားသည္။
ေဒါသအစံုကို မ်ိဳသိပ္လို႔ ဖင္လိမ္ကာေလ်ွာက္သြား
သည့္ေရွာင္းခ်စ္တီး ေက်ာျပင္ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္
ရင္းမွ...
"ပါးပါး.....!!!"
သူ႔အသံစူးစူးေလးကို ေရွာင္းက်န္႔မၾကား။
မမလွလွက သူ႔ကိုတစ္လွည့္ ေရွာင္းက်န္႔ကို
တစ္လွည့္ၾကည့္ေနၿပီး ဆြံ႕အေနရွာသည္။
ေရွာင္းက်န္႔တစ္လွမ္းတိုးတိုင္း သူရသြားမည့္
ပိုက္ဆံေတြ အာရံုထဲေျပးျမင္ၿပီး ကေလးငယ္
မွာ ငိုခ်င္လာသည္။သူေတာင္းစားျဖစ္ရတာ
ေတာင္ စီးပြားၿပိဳက္ဖက္ မထားခ်င္။
"အယ္...မငိုနဲ႔ေလေနာ္။၀င္...၀င္။ဟုတ္ၿပီလား"
ခြင့္ရသည္နွင့္ ခြက္ကိုေခါင္းမွာေဆာင္းလို႔
ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ထဲေျပး၀င္မိသည္။အရိွန္နွင့္
ေရွာင္းက်န္႔ ခါးကိုလွမ္းဖက္လိုက္ေပမဲ့ ပုလြန္းတဲ့သူ႔အရပ္ေၾကာင့္
ခါးမွာမအပ္မိတဲ့ သူ႔မ်က္နွာကေရွာင္းက်န္႔
တင္ပါးဆီေျပးကပ္ေနတာမို႔...
"ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ လိုက္လာတာလဲ။!"
"အစ္ကိုႀကီးကို ေခ်ာက္တြန္းမလို႔"
ထိုကေလးကို ေရွာင္းက်န္႔ရန္ေတြ႕ဖို႔ျပင္လိုက္
ေပမဲ့ အနားေရာက္လာသည့္ အပ်ိဳမယ္ေလးက
"သားဖနွစ္ေယာက္ ျပန္ရင္ ကြၽန္မကိုေျပာပါအံုး။
မုန္႔ေလးထည့္ေပးလိုက္ခ်င္လို႔"တဲ့။
YOU ARE READING
Chit Tee{Completed}
Fanfictionကပ္ေစးနည္းေကာ္တရာ ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ ေ၀သႏၲရာေပၚႀကီးနွင့္ ဆံုမိေသာအခါ ကပ်စေးနည်းကော်တရာ ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက် ဝေသန္တရာပေါ်ကြီးနှင့် ဆုံမိသောအခါ
