Ep (20)🚨

4.4K 244 15
                                    

[Unicode]

ဒီနေ့ကတော့ရှင်းပိုင်တို့ပြန်ရမဲ့နေ့လေးပေါ့...ဦးလေးကဆက်နေစေချင်ပေမဲ့ဦးထွဋ်ရဲ့အလုပ်တွေကြောင့်ရှင်းပိုင်တို့ပြန်မှဖြစ်တော့မည်လေ..ပုစိကတော့ဦးလေးနဲ့ဓာတ်ကျလို့ပျော်နေတာ..

"နောက်လဲအလည်လာနော်...ပုစိလေး "

"ဟုတ်ကဲ့ "

"ကဲ..ငါ့တူတို့လင်လင်တွေလဲဦးလေးဆီအမြဲလာလည်ကြနော်..ငါ့မလဲတစ်ကိုယ်တည်းလူပျိုကြီးလုပ်ရတော့အထီးကျန်တယ်ကွဲ့ "

"အာ့ကြောင့်ပြောတာပေါ့...ဦးလေးကိုမိန်းမမြန်မြန်ယူတော့လို့ "

"ဦးထွဋ်ရေ...ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ "
ရှင်းပိုင်ရဲ့မျက်စောင်းလှလှလေးမိသွားတဲ့
ထွဋ်ကတော့...သူ့ရဲ့အသဲသက်လေးဒေါသကြောက်၍ပါးစပ်ပိတ်လိုက်ရသည်..

"နောက်လဲလာလည်ပါမယ်ခမျ...ဦးလေးလဲကျတော်ဆီကိုလာလည်ပါနော်.."

"အေးပါ..ဦးလေးကပိုင်လေးဆီဘဲလာလည်မှာနော်..ဟိုကောင်ငထွဋ်ဆီလာမလည်ဘူး.."

"ဟုတ်..ဒါဆိုကျတော်တို့ကိုခွင့်ပြုပါအုံး "

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Htut စံအိမ်သို့ရောက်သော်....လမ်း၌ပုစိနဲ့ဆော့ကာအိပ်ပျော်သွားတဲ့ကလေးပေါက်ကိုနှိုးဖို့ပြင်ရတော့သည်...

"ကလေး..ကလေး "

"အွန်းး..."

အသံတစ်ချက်ပေးကာပြန်အိပ်ပျော်သွားတဲ့ကလေးကိုထွဋ်မနှိုးရက်ပေ...ဒီကနေ့ပြန်မယ်ဆိုသောကြောင့်ဦးလေးအတွက်မနက်စာအစောကြီးပြင်ဆင်ပေးခဲ့တဲ့ကလေးဟာကျိန်းသေပေါက်အိပ်ရေးပျက်ကာပင်ပန်းနေသည်လေ...

ထွဋ်လဲကလေးကိုပွေ့လိုက်ပြီး...သူ့တပည့်အား

"ပုစိလေးကိုအိမ်သေချာပို့ပေးလိုက်ပါ... အမကိုလဲနောက်ရက်မှလာတွေ့မယ်ဆိုတာပြောလိုက် "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ Boss "

အိပ်ပျော်နေတဲ့ကလေးအားကုတင်ပေါ်သို့အသာယာချလိုက်တယ်.....ကလေးရဲ့မျက်မှန်လေးကိုချွတ်ပေးပြီးဖိနပ်နဲ့ခြေအိတ်ကိုလဲတစ်ခါထဲချွတ်ပေးလိုက်သည်...

l Found Right Person(Complete)Where stories live. Discover now