Mula noon, Hanggang ngayon (BiaMi)

35

***

Bianca's Pov

"Anak? Let's go, baka malate tayo"

Months have passed and three days nalang before Christmas, sugal ulit tong gagawin ko dahil pareho kaming hindi pa okay pero eto, pupuntahan ko siya. Dahil ayokong magpasko ng wala siya, or ayokong mag bagong taon ng wala siya, mas lalong ayoko mag Valentine's ng wala siya, lahat ng kulay pula sa kalendaryo ayokong lumipas ang mga araw na yon ng wala siya sa tabi ko.

I want to fix this; I want to fix us. Alam ko hindi pa kami okay, but gusto kong maging okay kasama siya, gusto kong sabay namin kalimutan lahat ng nangyare. Pero, sugal to, hindi alam nina tita na pupunta kami to celebrate Christmas with them.

Sana naman walang masamang mangyare na pwedeng maging dahilan ng pag uwi namin.

"Are you sure na ayaw mong sabihin sa tita mo?" tanong ni mom sabay hawak ng kamay ko, "Sure po ako, I want this to be a surprise, so please mom don't tell tita" pakiusap ko, alam ko naman na lahat ng nangyayare sakin sinasabi niya kay tita, and lahat ng nangyayare kay yumi sinasabi ni tita, so somehow updated parin kami sa isa't isa.

And as far as I can remember, wala naman siyang bago.

-

"Anak wake up, landing na tayo"

Parang pumunta lang ako sa moa, napakabilis ng biyahe. Now I'm scared. Pano kung hindi pa siya ready na makita ako? Pano kung mag break down siya pag nagkita kami? Pano kung hindi siya maging masaya kasi dumating ako? Pano kung meron na pala siyang iba?

"Hey calm down, nandito kami kung may hindi magandang mangyare" sabi ni dad sabay kuha ng gamit ko at sinakay sa kotse. Otw na kami ngayon sa bahay nina yumi, well gabi na dahil masyadong mahaba yung biyahe.

Habang papalapit kami ng papalapit sa bahay nina yumi, parang papalapit narin ng papalapit na lumabas yung puso ko, fuck. Nandito na kami sa kalsada tapat ng bahay nina yumi, gusto ko ng bumaba ng sasakyan at salubungin siya, gusto kona siya halikan and everything. but somehow something's stoping me.

I looked at the car na nag park sa tapat ng bahay nila, then I saw my girl, her eyes were happy, she was smiling, a genuine smile, her aura looks fine, she looks perfect. Then...

Nakita kong may kasunod siyang bumaba, babae. Fuck no, please. Matangkad, maputi, may braces, maganda of course. Tears fell the moment they hugged, my girl was smiling, she's happy, too happy. I want that hug; I miss that hug.

I can't breathe.

"Anak! Edwin! si bianca!"

"Inhale exhale anak please... come on... inhale... exhale..." they're trying to calm me down, pero hanggat nakikita ko silang magkayakap mas naninikip yung dibdib ko. Umalis na kami sa tapat ng bahay nila, I guess going to the hospital. Everything went black.

Yumi's Pov

"Come on, just give me a hug! I'll be leaving any minute now, at hindi mona ako makikita ulit sige ka"

Pag babanta niya, so pinababa ko siya ng kotse at niyakap. This girl saved me from darkness, she was there at my weakest and she somehow made me strong. Pinsan ko siya dito sa U.S and pinakilala ako ni mom sakanya I guess nung hindi na ako kaya ihandle ni mom.

But thank God she was here, siya yung kasama ko uminom, umiyak, everything, but not meet other girls or mingle with other girls, bianca lang. kay bianca lang ako.

May Nakita akong car sa tapat ng bahay namin across street somehow my heart skipped a beat, I have no idea kung bakit, pero umalis din agad, madaling madali pa nga, maybe an emergency, pero nung umalis sila, kinabahan ako bigla. Weird.

"Okay you can let go now, kadiri na" sabi niya sabay tulak sakin, crazy. "Bago ngayon kadiri, you're the one who wanted a hug" sagot ko sabay irap.

"Just go inside, sabihin mo kay tita hindi na ako nakapag paalam dahil late na ako sa flight ko, tell that to her! Be honest! Baka magalit si tita sakin" pag babanta niya ulit, mag sasabi naman ako ng totoo duh.

"Lakad na! baka hindi pa kita paalisin" tulak ko sakanya, but she pulled me for a hug.

"I'm gonna miss you, I guess I'll just see you when I see you" paalam niya. She's one of the best people I've met. Tumango lang ako in response at pinasakay na siya ng car.

"I love you! Ingat ka!" sigaw ko nung naka alis na sila.

I'm definitely gonna miss that girl, she's the sister I never had, besides fat, heart, cassy, and alex. Never mind the other one. Lol that girl's a bitch.

Bianca's Pov

Hindi ko alam kung ilang beses na ba ako nadilat na kulay puti lang yung nakikita ko, medyo nasasanay na nga ako eh, is that a good thing?

"Anak ok-" "Let's go home" aya ko, mukang hindi maganda ang pasko ko ngayong taon, or sa mga susunod pang taon. At least she's happy, pero hindi na sakin. Pero masaya siya, at yun lang yung mahalaga para sakin.

Ang tanga pakinggan pero hindi ako maghahanap ng iba o kikilala ng iba, gusto ko si yumi lang, kahit hindi na ako. Pero hindi ako mawawalan ng pag asa, I'll still hold on to that chance na ako parin, na babalik siya, kahit 1% chance nalang yon, I'll still hold on.

That's how much I love her. Okay lang na masaktan ako, basta masaya siya, masaya narin ako, her happiness is everything to me. makita lang siyang nangiti okay na ako.

Pero masakit, dahil hindi na ako, at hindi na kailanman magiging ako. Ayokong mag move on or kalimutan siya, dahil in the first place hindi ko naman kaya, I'll end up hurting myself or maybe end myself. Kaya no, kung sabihin man ng mundo sakin na kalimutan ko siya or sabihin man sakin ng lahat ng tao na mag mahal na ako ng iba,

Still no, yumi is my everything, I'd rather die alone than be with someone I don't love. Dahil si yumi lang gusto ko makasama habang buhay, siya yung babae na gusto kong makita the moment I open my eyes in the morning or in the afternoon or at night even at midnight.

Siya yung babae na gusto kong kasama na mag celebrate ng anniversaries, siya yung gusto kong kasama magpakalunod sa alak tuwing may problema, siya yung gusto kong uwian pagkatapos ng napakahabang araw. Siya yung babae na gusto kong yakapin halikan araw- araw oras- oras minu- minuto at bawat Segundo.

Siya yung babae na gusto kong iharap sa altar, siya yung babae na gusto kong pangakuan ng habang buhay hanggang kamatayan. Siya lang, si Yumi lang.

Pero ang sakit dahil baka hindi na ako. Baka ako nalang pala yung kumakapit.

——————————————— 🌙