***
Yumi's Pov
SEPTEMBER.
"It feels so good to be back, I missed this country so much!!! lalo na yung mga tao, pagkain, mga tanawin, lahat namiss ko" pagkalabas na pagkalabas ko ng airport yan na agad ang lumabas sa bibig ko at naka open arms pa habang may ngiti sa mga labi.
"Should I stay?" dagdag kopa habang tinitignan yung kasama ko, at naglakad na papunta sa kotse.
"Ikaw, it's all up to you, sinasamahan lang naman kita sa lahat ng gusto mo, anak." sagot naman ni mom. "Kaya ka nga bumalik dito sa Pilipinas diba, para makita ulit siya" dagdag pa niya at nginitian ako. Nasa loob na kami ng kotse at otw na sa bahay.
We're back here in the Philippines after three long years na nasa states kami. Walang sigurado sa kung ano ang pwede mangyare sa mga susunod na araw, pero alam ko na nandito ako ngayon at bumalik ako para sa isang tao.
Oo, Yung nag iisang tao na yon ang dahilan ng pag alis ko, at siya din naman ang dahilan ng pag babalik ko. Sana lang ngayon na pwede na, pwede pa. Para sakin hindi na mahalaga kung sino nagkamali, ang importante gusto ko at pinipili ko na ayusin lahat, para bumalik kami sa dati, para bumalik siya saakin.
Nasaktan ako sa mga nangyare noon kaya nga umalis ako diba, pero tulad nga ng sinabi ko, hindi na mahalaga yon dahil, siya at siya lang naman ang laman nitong puso ko. Ang iniisip ko nalang ngayon ay kung paano ko siya mapapabalik saakin. At sana habang gumagawa ako ng paraan para bumalik siya, sana hayaan niya ako at tanggapin ulit.
Hindi to magiging madali dahil matagal akong nawala, at isa pa sa mga iniisip ko ay baka mayroon na siyang iba. Or baka sobrang saya na pala niya ngayon, tapos pag bumalik ako magulo lang ang buhay niya, ayoko naman mangyare yon. Kaya hindi ko alam kung paano o saan ako mag sisimula.
"Sigurado kaba anak na gusto mo siyang bumalik sa buhay mo?" tanong ni mommy habang nag cecellphone, traffic kasi eh. "Yes mom, gusto ko siyang bumalik, gusto ko ayusin lahat and I made a promise, to her parents. Of all people, you're the one who knows kung gaano ko siya kamahal." Medyo iritang sagot ko sabay tingin sa labas. Lagi nalang kasi ganto tanong ni mom.
"Of course, alam ko kung gaano mo siya kamahal, ang iniisip ko lang anak, ay baka masaktan ka ulit, ayokong bumalik ka sa naging sitwasyon mo noon, natatakot ako, sobra." Sabi pa ni mom habang hawak ang kamay ko. Humarap ako kay mom at tinignan siya ng deretso sa mata.
"I know natatakot ka mom ako din naman eh, isang malaking sugal tong gagawin ko, pero trust me okay, I'll be fine, besides I have you right? You got me, right?" Tumango naman si mom habang nakangiti, that means she got me kung sakaling hindi maging maganda ang kalabasan ng mga mangyayare.
Natatakot ako sa mga posibleng mangyare pero pinili ko to, ginusto ko to, kaya paninindigan ko. Pero kung mabigo man ako sa laban na to, buong puso kong tatanggapin, at hahayaan ko siya maging masaya kahit hindi na ako yung dahilan, dahil yun naman talaga ang dapat gawin pag alam mong hindi na siya sayo diba? Kung sakaling masaya na siya sa iba, palalayain ko siya, pero sa ngayon....
Lalaban tayo. Hindi tayo susuko.... I'm here love, let's make things right and start our brand-new story.
Bianca's Pov
Bakit naman kinakabahan ako, shet. I took my phone from my desk and tumingin sa news, wala naman masyadong bago, ganon parin ang gobyerno, okay naman yung taal...
@iamyumigarcia added to their story.
Yumi Garcia tweeted.
Agad ko tinignan yung story niya, akala ko naman kung ano, yung shoes niya lang pala. Pumunta ako sa twitter "here" yan yung tweet niya, weird. Ano ibigsabihin non. Hindi ko nalang muna inintindi at nag trabaho na ulit.
Yumi's Pov
Finally, we're home, home dito sa Quezon city, not sa condo, hindi ko nga alam kung ano na nangyare sa condo eh, but ayoko na don, tulad nga ng sabi ni mama, magsimula ulit. Umakyat na ako sa room and nagpahinga saglit, I told mom na tawagin nalang ako pag dinner na.
-
"anak, dinner na"
Nung nasa states kami, isang tawag lang ni mom babangon na agad ako, pero ngayong balik pilipinas na, mukang hindi lang isang tawag magagawa ni manang ah. I stretched my body and checked kung may ig story ba si bianca or tweet, since wala naman bumaba na ako.
"What's your plan anak?" tanong ni mom pagkalapag ng water sa table, "wala pa nga po eh" sagot ko habang nanguya pa, walang nakakaalam na nakauwi na kami ng pilipinas, not even tita dithas or fat, I guess kay tito and tita muna ako pupunta then kay fat, still don't know.
"Puntahan mo muna ang tita dithas and tito Edwin mo, bago ka pumunta kay fat" sabi ni dad sakin, galing ng tatay ko, alam kung ano yung nasa isip ko.
Nagpatuloy lang kami sa dinner then umakyat na ako sa room, nagshower at natulog na.
-
"Yumi anak, sabi mo gisingin kita" "bangon kana"
Napabalikwas ako ng tayo sa boses ni manang, tumingin ako sa wall clock and it's freaking 8am, ang aga pa para pumunta kayna bianca, baka hindi pa nakakaalis yon papunta sa work, pero bumangon na ako at nag ayos na, I ate breakfast at tumunganga saglit nag aantay ng oras.
Now I'm using the car na gift ni papa, otw sa bahay nina bianca, somehow, I'm nervous baka kasi wala palang work si bianca tapos magkita pa kami dito, but excited din kasi namiss ko si tita and tito!
"YUMIII!!!!"
Sigaw ni tita habang pababa sa hagdan nila, ang lakas ng boses ni tita rinig hanggang kapitbahay, "tita! Namiss po kita" bati ko habang nakayakap sakanya. "Kamusta anak?" tanong ni tita, as if naman hindi siya updated sakin, alam ko kaya kung ano ginagawa nila pati ng grandparents namin haynako,
"Haynako tita, as if naman po hindi kayo updated, pati nga po sina mama at papa updated na din sa lahat eh" sagot ko habang natatawa, natawa din naman si tita dahil totoo naman yung sinabi ko, "What brings you here ba? nandon sa taas si bianca do you want me to call her?" SHIT! nanlaki yung mata ko at akmang aalis na...
Pero tinawanan lang ako ni tita ng malakas, "Biro lang anak, kakaalis lang niya papuntang work" ghaaad mag nanay nga sila, parang nalaglag yung puso ko sa sinabi ni tita kanina jusko.
"Labo mo tita kinabahan ako dun, saka kayo po ni tito ang pinunta ko dito, to let you know na we're back, si bianca last ko na siya pupuntahan" sagot ko sabay kindat kay tita.
Nag usap lang kami tungkol sa experiences ko sa company and yung pag aaral sa business namin at kung ano ano pang bagay, then nag paalam narin ako.
Next si Fatima marie at si puso. Nako sandamakmak na hampas ang abot ko dito, bukod sa hindi ako nag paalam, minsan lang ako magparamdam, sa loob ata ng tatlong taon ko sa U.S lima o apat na beses lang ako nag chat sakanya.
Sana naman pansinin at kausapin niya ako, she can help kung pano ko makakausap ulit si bianca.
——————————————— 🌙 BUKAS NA ULIT HA SLEEP NA KAYO GOODNIGHT 🤍🤍🤍
BINABASA MO ANG
Mula noon, Hanggang ngayon (BiaMi)
Fanfiction"kahit sino pa ang dumating, ikaw at ikaw lang ang pipiliin" "ikaw lang mula noon, hanggang ngayon, at hanggang dulo" From the title itself, magegets mona agad kung pano takbo ng story :) ~ First story ko to mga mare!!! support nyo ko ~ Started Wri...
