Mula noon, Hanggang ngayon (BiaMi)

EPILOGUE

***

Mom and Dad (Parents ni Yumi)
Mama and Papa (Grandparents ni Yumi)

Mommy and Daddy (Parents ni Bianca)
Lola and Lolo (Grandparents ni Bianca)

Italicized/Slanted parts means flashbacks

1...

Yumi's Pov

"YUMI!!!"

"LOVE!!"

"LOVE ANONG ORAS NA MALALATE TAYO"

Tawag ni Bianca habang nag lalagay ako ng gamit sa bag na dadalhin namin, "Opo love, eto na" sagot ko at lumabas na ng room namin, it's 7am at dapat 7:30 nandon na kami, lilipad nalang siguro kami para maka rating na agad don.

At panigurado galit nanaman si mom and dad neto and for sure pati sina mama, basically silang lahat magagalit nanaman, lumabas na agad ako ng room at sumakay na kami ng kotse, "Love tumawag si mommy at galit na sila kaya bilisan na natin" saad ni Bianca kaya nag start engine na ako at nag drive na.

And thank God dahil hindi masyadong traffic, Amen Lord. Inayos kona yung parking ko at bumaba na to open the doors para makababa na sila and para kunin yung bag sa likod ng kotse and when everything's settled inakay kona sila, and here they come...

"Dapat kasi sa bahay na kayo natulog edi sana hindi kayo late ngayon" bungad ni mom, "buti nalang wala pa si father at may oras pa para mag ayos kayo, samin na muna si Primo at Ysabel, go na fix yourselves" dagdag naman ni mommy.

Kinuha na nila samin si Primo at Ysabel then I held Bianca's hand papuntang bathroom. As soon as we got inside, I immediately hugged Bianca and exhaled deep, "Tired love?" tanong niya at humarap na sa salamin, "Back to start tayo eh" sagot ko at humiwalay na sa yakap para makapag ayos narin ako. After fixing ourselves lumabas narin kami agad dahil baka mapagod sina mom kay Primo at Ysabel.

Hindi rin nagtagal ay dumating na si father at nag start na yung ceremony...

"I baptize you in the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit" as soon as the priest poured the water Ysabel immediately cried, nung pangalawang buhos buti kumalma na siya, dahil ang iyak ni Ysabel ay masyadong nakakagigil.

Saglit lang naman ang ceremony, after wiping Ysabel's head, nag picture picture na agad kami. After taking pictures I held Primo's hand and Bianca's waist palabas ng church. "Mom sa house na po ha, ingat kayo, kayo din po mommy" saad ko at pinag buksan na ng pinto sina Bianca.

"Yes anak, mag ingat din kayo, drive safe okay" sagot ni mom so I nodded in response at sumakay narin sa kotse, "Primo sleep ka muna" saad ko kay Primo pero hindi na siya sumagot, tulog na ata agad. "Ikaw din love, sleep ka muna" lingon ko kay Bianca, dahil tulog din naman si Ysabel eh.

"Opo hintayin ko nalang makatulog ako, sige na drive kana" sagot ni Bianca so I started the engine at nagdrive na.

Yonatan Primo Santos Garcia our first born

"YUMI!"

Nagtatakbo na agad ako as soon as I heard her shout, at bumungad sakin yung nanggigilid niyang luha kaya lumuhod na agad ako to level her, "Love... positive" saad niya, and with those words my world stopped at tanging si Bianca at yung future nalang namin ang nakita ko.

9 months of 100% patience at everyday yon,
9 months of 100% perseverance and endurance,
9 months of almost doing everything alone,
9 months of hearing her say, "Love bili moko" or "Love gusto ko ng..." 
9 months of going back n' forth sa hospital,
Months of sleeping in the couch or on the floor, minsan nga wala pang tulog,
Months of "Ayaw kitang makita" or "Love dito ka lang please" or "wag kana po mag work"