Mula noon, Hanggang ngayon (BiaMi)

61

***

Yumi's Pov

"WOW HA! PARANG ANG LAPIT LANG NG U.S SA PILIPINAS! AKALA MO ATA NASA MANILA LANG AKO EH!" sigaw ni cha over the phone.

"Please... Sa sitwasyon ngayon I badly need your help and I honestly can't trust fat or heart not even mom or tita, bili na! ako bahala sa expenses mo" sabi ko, sige suhulan natin.

"And you honestly think na makukuha moko sa ganyan, Yumi I can pay for my own expenses you know that, at sobrang busy ko dito sa company, kaya mona yan!" sabi ni cha na medyo irita na.

"Okay fine, I guess I'll just do it on my own, thanks bye..." paalam ko pero hindi kopa ineend yung call... maawa ka charlize please.

"Fine..." kitang kita ko yung pag irap niya kahit boses niya lang yung naririnig ko, "...I'll be there on the 21st, I'll help you then babalik din ako dito sa U.S" sagot niya.

"YES!!! thanks cha the best ka talaga! kaya mahal kita eh" sagot ko with all excitement, "Ulol sige na I have a meeting fetch me okay" utos niya pero bago pa ako makapag salita nag end call na agad siya, bastos din talaga.

Bumalik na ako sa studio at naupo na sa tabi ni Bianca, "Sino yun love?" tanong ni bianca tapos seryosong nakatingin pa sakin, "Uhm... office lang po" sagot ko at nginitian siya para hindi halata, hindi niya ako pinansin at nagpatuloy na sa pag sisintas ng sapatos niya.

"You're lying, sabi mo uhm... tapos ngumiti kapa" sabi niya at tumayo na tapos lumabas na ng studio, shet mali pala na ngumiti pa ako, "Fat palusot ka muna kay mamitois susuyuin ko lang si boss" bulong ko kay fat, tumango naman siya tapos lumabas na ako.

Wala siya sa restroom, wala sa recording studio, wala din sa studio ng bagong ppop members, wala sa canteen at wala din sa garden. One last, pag wala si bianca don baka umuwi na yon jusko. Sumakay na ako sa elevator at pinindot na yung pinakamataas na floor.

My phone vibrated so I checked it...

From: Fatima

"Hihintayin daw namin kayo bago mag start ulit, kaya take your time medyo pagod pa kami eh thanks"

Hindi na ako nagreply dahil nagbukas na yung door ng elevator, lumingon lingon pa ako dahil hindi ko siya makita, then I saw her na nakatayo sa medyo dulo at pinagmamasdan lang yung lugar. Dahan dahan na akong lumapit then I hugged her from the back.

Naramdaman ko naman yung kamay niya na hinawakan din yung kamay ko, I guess she's not mad, "galit ka po?" panimula ko at pinatong na yung ulo ko sa shoulders niya, "hindi, ayoko lang na nagsisinungaling ka kaya nag walk out ako" seryoso niyang sagot at nakatingin parin sa mga building na nasa baba namin.

Tinanggal kona yung pagkakayakap ko sakanya at pinaharap kona siya sakin, nakatingin ako sakanya pero kung saan saan siya nakatingin, "hey, look at me" saad ko then I held her chin para humarap sakin.

"I'm sorry I lied, it wasn't the office, si cha yon, she told me na may problem siya and uuwi daw siya dito and she needs me, I lied kasi ayaw niya daw na may maka alam" sabi ko, well at least I told her na si cha yung tumawag, but that's not the real reason.

Hindi siya nakibo at seryoso lang siyang nakatingin sakin na parang sinusuri kung nagsasabi ba ako ng totoo, "I promise love, I'm telling the truth" dagdag kopa, ayokong nagsisinungaling kay bianca pero para samin din naman to. I held her face and kissed her pero hindi siya nagrerespond.

Lumayo na ako at tinignan ulit siya, "Bebu I'm telling the truth" pangungumbinsi ko, ang hirap niya talaga kumbinsihin lalo na pag nalaman niyang nagsisinungaling ka, kaya as much as possible hindi talaga ako nagsisinungaling.