Możecie wiedzieć, że uwielbiam wszelkie mity, a mitologia grecka ma w moim sercu specjalne miejsce do tego stopnia, że sama próbuję pisać na jej temat. Po ,,Mitologię" Kubiaka sięgnęłam więc w dużej mierze właśnie w celach researchowych.
Zbiór Kubiaka był trzecią tego typu przeczytaną przeze mnie lekturą - jako dziecko zaczytywałam się w mitach w wersji Gravesa i Parandowskiego, które moim zdaniem są idealne, żeby zainteresować tematem młodego czytelnika. Graves jest bardzo cyniczny, chwilami komediowy, zwraca uwagę na ludzką naturę bogów, a jego mity mają formę krótkich opowiadań. Z kolei Parandowski mimo ,,niedzisiejszego" stylu utrzymuje nastrój gawędy, przez co całość angażuje i czyta się szybko, a niektóre fragmenty są bardzo emocjonalne (uwielbiam ponowne spotkanie Menelaosa i Heleny). ,,Mitologia" Kubiaka jest najbardziej naukowa, napisana w sposób, który ma nam przekazać wiedzę, bez specjalnego wgłębiania się w charaktery i motywy postaci. Przez to, chociaż same historie są dla mnie pasjonujące i poruszające, nie czuć tu takiego zaangażowania w opowieść, szczególnie jeśli ktoś zna już większość mitów i po prostu je sobie przypomina. Brakowało mi tu głębszego nakreślenia zachowań postaci, co było widać chociażby u Parandowskiego w opisie relacji Medei i Jazona czy śmierci Heleny. Tutaj nawet wzmianki wyjaśniające, jakie były stosunki między postaciami są bardzo suche i oficjalne.
Oczywiście, nie znaczy to, że ,,Mitologia" Kubiaka jest zła. Bardzo podziwiam autora za research. Przyznaję - znałam wiele mitów i część rozdziałów czytałam głównie z myślą, żeby sobie porównać wersje i zobaczyć, czy czegoś nie pominęłam we własnej twórczości. Jednocześnie dowiedziałam się pewnych szczegółów, z którymi wcześniej się nie zetknęłam, jak chociażby udział Rei w przekonaniu Persefony do Hadesa czy pochodzenie samych kultów bogów - bo Kubiak nie skupia się tylko na opowieściach, ale też na tym, skąd mógł wziąć się dany bóg i dlaczego był ważny dla Greków. Ta wersja ma taką przewagę nad chociażby Parandowskim, że nie była pisana z myślą o dzieciach - autor nie ukrywa więc wzmianek o gwałtach czy dzieciobójstwach, zawiera też więcej mitów, jak chociażby całą historię rodu Pelopidów (chociaż osobiście brakowało mi wzmianki o miłości Orestesa i Hermiony) czy potomstwa króla Edypa. Cieszę się, że pojawiła się informacja o tym, że dzieciobójstwo Medei nie musiało być wynikiem nienawiści, nawet jeśli serduszko ciągnie do wersji Parandowskiego. W treści pojawiło się też wiele cytatów z antycznych dzieł. Autor zwraca też uwagę na postrzeganie czasu przez bogów, co może tłumaczyć niektóre mityczne nieścisłości w chronologii.
,,Mitologia" Kubiaka nie jest dziełem, które czyta się dla rozrywki czy czystej przyjemności - ja przynajmniej tego nie odczuwałam, czytałam głównie dla zdobycia wiedzy. Raczej nie będę co niej sentymentalnie wracać, natomiast naprawdę się cieszę, że ją przeczytałam, bo mogłam usystematyzować swoją wiedzę i lepiej zrozumieć pewne motywy. Dla fanów mitologii i osób, które chcą poznać jak najwięcej starożytnych opowieści to pozycja obowiązkowa.
Ocena: 7/10
