ILLICIT AFFAIR (YOONMIN)

ILLICIT AFFAIR 33

JIMIN POV

"Hey, don't you not like it here?" dinig kong tanong ni Yoongi at agad ko siyang nilingon. Umiling ako at ngumiti.

"No, I actually really like it." totoo naman. Ang ganda nitong dating spot na pinagdalhan niya sa akin. It's just that may kung ano lang na bumabagabag sa akin.

"Why are you quiet then?"

Hindi ako agad naka imik sa sinabi niya. Kahit ako rin ay nagugulat. Madalas kasi kapag kaming dalawa lang at nasa "date" kami ay maingay ako. Not that annoying type of partner pero 'yung masayang kasama na partner dahil mukhang walang paki sa ibang tao maliban sa other half niya.

"I'm just, I don't know, sad maybe? 'Coz this will be our last before we go back to normal." true to my feelings kong sabi. Mami-miss ko ito. I'm not gonna lie. It hurts me somehow na ako din ang humiling na ito but I know this is for the best. Lalo ko lang sasaktan ang sarili ko kung patatagalin ko pa ng isa pang linggo bago tapusin ang lahat sa amin at ayaw kong may iba pang maka alam ng tungkol sa amin maliban sa mga taong alam kong may alam na ng tungkol sa amin.

"Then let's not end this until next week or so?"

Literal na na jawdrop ako sa sinabi niya. Is he being serious right now?

"Are you being serious, Yoongi?"

I thought he's going to say no but I was wrong because he nodded to my question.

"Why? Do you think this is just a game? Yoongi, aware ka ba sa mga nangyayari ngayon? Sa ginagawa mo ngayon? You have a family. Yes, you're going in to a divorce but damn, I know you don't want to end your marriage with your wife. Irene? She's a very beautiful woman. Yes, our first meeting might not be good but you know her more than I do and she's the mother of your twins. You should know better, Yoongi. That keeping your family is way better than to be with me. I rather end things right away even if "us" makes me happy in a way because in the first place, malinaw kong sinabi sa iyo na I don't want to be a home wrecker and any issues na masisira ang image nating dalawa lalo na ang pamilya mo at ng kambal mong anak. So, why? Why, Yoongi?" dire-diretso kong sabi habang pinipigilan ang sarili ko ng maiyak sa harapan niya. I don't want him to see me crying. I don't want to be weak infront of him because I know he wouldn't care.

Ilang minuto ang lumipas na wala sa amin ang umiimik matapos akong maglabas ng thoughts ko about the matter. I don't want to ruin this date pero hindi rin naman ako papayag na sabayan pa ang sinabi ni Yoongi na para bang laro lang ang lahat sa kanya.

I guessed I really fell in love with the wrong man and in the wrong time.

"I'm sorry if you feel that way, Jimin. If only you knew." dinig kong sabi niya pero yung dulong part halos pabulong na kaya hindi ko na ito naintindihan.

But we didn't let that small argument take over our last date together. We enjoyed each other's company talking a lot of random things. Feeling content that we somehow ended up meeting each other and be able to be like this.

"Jimin."

"Hmm?"

"Can you sing a song to me?"

Hindi ko itatangging nagulat ako sa ni-request niya.

"Why?"

"Because I love your voice."

Ewan ko ba pero hindi ko itatangging lumakas ang tibok ng puso ko sa sinabi niya.

Dalawang beses lang naman niya ako narinig kumanta. 'Yung duon sa audition saka sa naging family gathering sa bahay ng kapatid niyang si Namjoon kasama ang asawa at kapatid nito at mga kaibigan. Hindi ko alam bakit pero bakit parang naiilang ako ngayon na kumanta. Siguro dahil hindi ko freewill ang pagkanta at inuutos iyon ngayon sa akin?