Dert Bebesi

on dört

Uzun zamandır geçirdiğim en yoğun gündü, bölüm yazmayıp yatasım gelmedi değil ama düzeni bozmayalım jefhkojdkş

Ama başım ağrımaya başladığı için çok uzatamayacağım muhtemelen, yarın telafi ederiz bugünlük affedin beni :(

Bölümün ilk kısmı text, kalanı Uras'ın anlatımından...

İyi okumalar!

~~~

Uras: Geldim (16.19)

Uras: Apar topar bi ton yemek yedim

Uras: Şiştim anasını satayım

Nilperi: 34ojuhr9034ud (16.19)

Nilperi: ncccccccccccc

Uras: ?

Uras: Yavrum bu ne

Uras: Random desen değil

Uras: Şifreli mi konuşuyoruz

Nilperi: 2s23d💧3d3 🎉🎉🎉

Nilperi: *ses kaydı / 7 saniye

Uras: HFVEOBCLDWHŞ

Uras: Tahmin etmeliydim

Uras: Ablanın telefonunu ele geçirmişsin demek ki sarı kafa

Uras: Bi de kendi kendine gülüyorsun küçük psikopat

Uras: Okuma yazma var mı diyeceğim ama pek var gibi durmuyor

Nilperi: beı3v02g9co😡😡😡😡

Uras: Aynen öyle

Uras: Zor işler bunlar be Tuna

Uras: Napalım yaşayıp gidiyoruz

Nilperi: 🦷

Nilperi kişisinden gelen sesli arama...

~

Ekranıma düşen aramayı gördüğüm anda büyük bir kahkaha patlattım. Ardından bu anı kaçırmamak için hemen cevaplamıştım. "Alo?"

Karşı taraftan önce hışırtılar duyuldu. Sonra kulağına koymayı başarmış olmalı ki nefes seslerini duymaya başlamıştım.

"Sen kimsin?" Büyük bir merakla sorduğu soruya deli gibi gülmek istesem de kendimi tuttum. Sesi çok tatlıydı.

"Beni siz aradınız beyefendi. Asıl siz kimsiniz?" dedim düz bir sesle. Bir an duraksadı. Ardından bu kez kendimi tutamayacak kadar derinden gülmeme sebep olacak şekilde cevapladı. "Ablamın kardeşiyim ben."

"Tuna!" Kulağıma zar zor ulaşan sesin sahibi bir kez daha konuştu ama bu kez çok daha netti. "Benim telefonum mu o?"

Sesini çok daha yakından duyduğumda aklıma kazımak ister gibi dikkat kesildim. Gözlerim kapandığında görünüşünü ve sesini birleştirmeye çalışıyordum kendi kendime.

"Birisi ile konuşuyorum abla. Bekle." Tuna'nın çok olağan bir açıklamaymış gibi konuşmasına güldükten sonra yeniden onun sesini duydum.

"Umarım abimlerden biriyle konuşuyorsundur Tuna, verir misin telefonu? Tuna! Koşma düşeceksin!"

"Biraz bekle. Ablam peşime düştü." Koşturma sesleriyle birlikte Tuna'nın nefes nefese kalmış sesi karışırken bu kez deli gibi gülmeye başladım. Kendimi durdurmayı başardığımda artık müdahale etmem gerektiğini düşünerek araya girdim. "Tuna? Koşmasan da konuşmaya devam edebiliriz. Ablanla bir konuşayım, sonra yine telefonu sana versin. Olur mu?"