Dert Bebesi

kırk dokuz

Ben geldiiiim, nasılsınız?

Yılbaşı bölümüyle geleceğim demiştim, öyle de yaptım, tamamen Uras-Peri dolu bir bölüm oldu umarım seversiniz :))

Oyları ve özellikle yorumlarınızı merakla bekliyorum

Bölüm Nil'in anlatımından...

İyi okumalar!

~~~

Gözlerimi araladığım sabahın, yılın son sabahı olduğunu fark etmem çok da uzun sürmedi.

Uyanır uyanmaz yatağımın başında duran telefonuma uzanmış ve tarihle karşı karşıya kalmıştım. Yılın son üç ayı, benden birçok şey almış ve bir o kadarını da hediye etmişti. Bu yılı sıkça anacağımı, bazen buruk bazen mutlu anımsayacağımı adım gibi biliyordum.

Telefonumun ekranında tarihten sonra dikkatimi çeken ikinci şey bir mesaj bildirimiydi. Dört gündür aynı saatlerde telefonuma aynı kişiden, aynı mesaj düşüyordu.

Uras'ın 'günaydın Peri' mesajı...

Yeni yeni geçmeye başlayan soğuk algınlığımı hatırlatır gibi karıncalanan boğazımı rahatlatmak için hafifçe öksürdüm. Bu sırada aklım dört gün öncesine, Uras'ın bir anda odamda belirdiği ve benim fazlasıyla hasta olduğum güne gitmişti.

Geldiğinde net olarak neler konuştuğumuzu uykudan uyanmış olmamın ve hastalığımın sersemliğiyle neredeyse hatırlayamıyor haldeydim. Ama yeniden uykuya dalmadan önce bana uyandığımda yanımda olacağına dair bir şeyler söylemişti ve öyle de olmuştu.

Gözlerim aralandığında Uras'ın göğsündeki başım yerinden pek kıpırdamamıştı. İkinci uyanışımda çok daha dinçtim, konuştuklarımız daha netti.

Yeniden başlayalım, dediğini hatırlıyordum mesela. Bu üç ayı silmeyelim ama yeniden başlayalım Peri'm, demişti.

Aslında bunları söylerken kötü olan kısımları silmemizi ve sakince yeni bir sayfa açmamızı kastediyordu. Bunun oldukça farkındaydım ama tersinden anlamayı tercih etmiştim.

İşime geldiği gibi anlamış, Uras'ın itiraz etmesine de pek izin vermemiştim.

O an sanki ilk karşılaşmamızmış gibi varsaymış, benim attığım mesajla başlayan üç aylık hikâyemizi şimdilik rafa kaldırmıştım.

Uras'a yeniden güvenebilmem, her söylediğine sanki kendim söylemişim gibi inanabilir hale dönmem için buna ihtiyacım vardı. İkinci perdede yalan olmayacaktı, ne ben ne de o hiçbir şey saklamayacaktı.

Bu saatten sonra ikimizden biri bu kuralı ne sebeple olursa olsun çiğnerse geri dönüşümüz olamayacağını biliyordum, biliyorduk.

Beni ilk tanıştığımız, o anonim uygulamadan mesajlaştığımız günlere götüren 'sade günaydınlaşmalar' da buradan ortaya çıkmıştı. Uras yine birbirine girmiş olan uyku düzeni yüzünden neredeyse sabaha karşı uyuyor, uyumadan önce bana günaydın yazmayı ihmal etmiyordu.

|||

Uras: Günaydın Peri (05.34)

Nilperi: Günaydın (09.53)

Uras: Geç uyanmışsın biraz (09.55)

Uras: Gece uyuyamadın mı?