"អាចង្រៃឌីន! ឯងកុំចូលមកណា" ផ្កាយដើរថយក្រោយទាំងភ័យព្រោះឌីនដើរចូលកាន់តែជិតគេហើយ"ឯងនៅឱ្យស្ងៀម កុំមាត់ តែមួយភ្លែតទេ" ឌីនដើរទៅជិតផ្កាយហើយរុញផ្កាយទៅផ្ទប់និងជញ្ជាំង
"យើងខ្លាចហើយកុំអី! សុំអង្វរឌីន" នាយយើងនិយាយទាំងយំព្រោះថាឌីនកំពុងដោះឡេវអាវរបស់គេធ្វើឱ្យបញ្ចេញនូវរូបរាងតូចស្តើង រួចបន្តទៅដោះខ្សែក្រវ៉ាត់
"យើងទ្រាំមិនបានឯងគួរតែយល់!" ឌីននិយាយដោយសំឡេងសុីតសត ព្រោះថាពេលនេះគេកំពុងថើបញក់ញីនៅត្រង់កញ្ចឹងករបស់ផ្កាយយ៉ាងតក់ក្រហល់។
"យើង! យើ! យើង! សុំអង្វរ! កុំអី!!!" ផ្កាយស្រែកនិងបង្រាស់ខ្លួនមួយទំហឹងបណ្តាលឱ្យគេធ្លាក់គ្រែក្តុក
"អូយ! បាក់ចង្កេះហើយ" ផ្កាយខំប្រឹងស្ទុះងើបឡើងវិញទាំងវិលមុខ សម្លឹងទៅមើលជុំវិញទើបដឹងថានេះជាបន្ទប់គេងទេតើ អម្បាញ់មិញនេះគ្រាន់តែជាការយល់សប្តិទេ ផ្កាយដាក់ខ្លួនអង្គុយលើគ្រែវិញទាំងក្រវីក្បាល។
"ចង្រៃមែនហើយ! នេះឯងគិតអារឿងហ្នឹងដល់ថ្នាក់គេងយលសប្តិអញ្ចឹងឬ?" ផ្កាយនិយាយទាំងធ្វើមុខស្អុយរួចងាកទៅមើលនាឡិកានៅលើតុទើបដឹងថានេះគឺម៉ោង៦ព្រឹកហើយ។
"អឺ!ងើបវើយយើងទៅចោលឥឡូវហើយ" សំឡេងមីងរិនផ្កាយស្រែកពីខាងក្រៅមក
"ងើបហើយៗ ម៉ែ!" និយាយរួចផ្កាយស្ទុះទៅរៀបចំខ្លួនដើម្បីទៅសាលា។
__________________
សាលារៀន
"អាផ្កាយ!យើងចាំឯងយូរហើយណា ស្មានថាមិនមកហើយតើ" នីតាស្រែកពីក្នុងថ្នាក់មក
"យើងដេកជ្រុលហ្នឹងហា"ផ្កាយដើរតិចៗមកព្រោះថាចង្កេះគេកំពុងឈឺបើធ្លាក់គ្រែឡើងពីរដងហើយ
"ដើរលបៗនៅហ្នឹងហើយ យើងមានរឿងនិយាយគ្នាណា" នីតាស្ទុះទៅទាញផ្កាយឱ្យមកអង្គុយ
"អូយ! នាងនេះ! ឈឺណាស់ឯងយើងកំពុងឈឺណា" ផ្កាយស្រែកព្រោះនីតាទាញគេខ្លាំងពេក
"ឯងឈឺស្អីឯង" នីតាដកដៃចេញវិញហើយដើរទៅអង្គុយទាំងសម្លក់មុខផ្កាយ
![](https://img.wattpad.com/cover/285280594-288-k615234.jpg)
YOU ARE READING
រឿង ផ្កាយក្រោមមេឃ (រឿងពេញ)
Romanceយើងមិនមែនជាផ្កាយដែលរះនៅលើមេឃទេ យើងគឺជាផ្កាយដែលរះក្នុងភក់ជ្រាំ ហេតុអីបានជាឯងគិតថាយើងជាមនុស្សសំខាន់?