ជជែកគ្នាមួយសន្ទុះធំទើបឌីននាំទាំងអស់គ្នាចូលទៅបន្ទប់សម្រាប់បង្រៀន គេបង្រៀនតែចំណុចណាសំខាន់ៗទេព្រោះថាជាឆ្នាំប្រឡង ផ្កាយគេអាចយល់លំហាត់បានលឿនដោយសារគេក៏ខ្លាំងគណិតវិទ្យាដែរ តាមសមត្ថភាពគេអាចរៀនថ្នាក់វិទ្យាសាស្រ្តបានតែដោយសារជីវភាពខ្វះខាត ណាមួយដោយសារតែការអូសទាញរបស់នីតាទៀតផងនោះ នាងមិនសូវរៀនពូកែហើយចង់រៀនក្បែរមិត្ត ផ្កាយក៏សម្រេចចិត្តរៀនថ្នាក់សង្គមតែម្តង។
ម៉ោងប្រហែល១១ថ្ងៃត្រង់ម្នាក់ៗនាំគ្នាសម្រាករាងខ្លួន នីតាយើងនិយាយមិនឈប់មាត់សោះរហូតធ្វើឱ្យម្នាក់ៗទៅចោលនាងអស់់ទុកឱ្យនាងនៅក្នុងបន្ទប់រៀននេះតែម្នាក់ឯង។ ផ្កាយចុះពីជាន់លើមកគេដើរតាមក្លិនអាហារដែលបានភាយចេញពីផ្ទះបាយ គេខំដើរតាមក្លិននេះឡើងចង់វង្វេងទៅហើយព្រោះផ្ទះធំពេក ទីបំផុតក៏ប្រទះឃើញ អុំចុងភៅកំពុងរៀបចំចម្អិនអាហាយ៉ាងញាប់ដៃស្អេក។
"អុំ មានអីឱ្យជួយអត់ហ្នឹង?" ផ្កាយប្រញាប់ដើរទៅសួរអុំចុងភៅ
"អ៎ អត់អីទេអុំធ្វើម្នាក់ឯងបាន" អុំចុងភៅតបវិញទាំងដែលដៃកំពុងរៀបចំធ្វើនេះបន្តិចធ្វើនោះបន្តិច
"ចាំខ្ញុំជួយ មើលទៅច្រើនណាស់" នាយយើងទាញបន្លែដែលនៅលើតុមកចិត "តាមពិតទៅ មិនបាច់ធ្វើច្រើនដល់ថ្នាក់នេះក៏បានដែរ អេ...គេជុបលៀងមែនទេអុំ?"
"ហឹម មិនមានជប់លៀងអីទេដោយសារថ្ងៃនេះមានពួកក្មួយៗមកបានជាធ្វើរាងច្រើនបែបនេះ តែថារាល់ថ្ងៃក៏ធ្វើម្ហូបបួនដប់អញ្ចឹងដូចគ្នា"
"អូហូ! នេះបងប្អូនគេតែពីរនាក់នឹងញុាំអស់ដែរហ៎" ផ្កាយលាន់មាត់ព្រោះឆ្ងល់សមាជិកតែពីរនាក់តែធ្វើម្ហូបឡើងពេញតុ
"សល់រាល់តែថ្ងៃនឹង អ្នកប្រុសតូចគាត់រើសអាហារណាស់ ចំណែកអ្នកប្រុសធំគាត់ថែរក្សារាង" អុំចុងភៅរៀបរាប់
"ផ្ទះនេះគេហៅអ្នកប្រុសអញ្ចឹងហ៎" ផ្កាយនិយាយតិចៗសឹងស្តាប់មិនឮ "ចុះម៉េចមិនកាត់បន្ថយខ្លះទៅអុំបើសល់រហូតអញ្ចឹង"
"ហឹម...នេះជាបញ្ជារបស់លោកម្ចាស់ គាត់បារម្ភពីកូនរបស់គាត់ណាស់"
![](https://img.wattpad.com/cover/285280594-288-k615234.jpg)
YOU ARE READING
រឿង ផ្កាយក្រោមមេឃ (រឿងពេញ)
Romanceយើងមិនមែនជាផ្កាយដែលរះនៅលើមេឃទេ យើងគឺជាផ្កាយដែលរះក្នុងភក់ជ្រាំ ហេតុអីបានជាឯងគិតថាយើងជាមនុស្សសំខាន់?