The Spotlight of Destiny (A Lover in Paris 1)

Chapter 39

NOTICE:
This chapter will include some court scenes. And I really don't know much about laws or anything that is happening inside the court. Nag-base lang ako sa mga research. If ever you find something wrong in that part of my writing, hope you'll give me a heads up too. :)

"Will she be okay, Doc?" I woke up by hearing Mrs. Flores' voice beside me. The hospital light above me is the first thing I saw before I turned my head to the side and laid eyes on her. Kasama rin niya sina Sir Castillo, Bella, Amara, at David. Hindi lang din sila ang bumungad sa'kin kundi pati na rin ang Mommy ni Niel in her white coat.

Tipid itong ngumiti sa'kin nang makita niya akong gising na. Agad din naman akong niyakap ni Mrs. Flores nang iwan na rin kami ni Mrs. Austria. "Good Lord, you're awake, Myra," aniya nang yakapin ko rin siya pabalik. Yumakap din sa'kin ang mga kaibigan ko.

"Akala ko mawawala ka na sa'kin," sambit ni Amara. Naramdaman kong basa na ang balikat ko dahil sa luha nilang dalawa ni Bella. "Pauwi na ang mama mo rito. Je lui ai dit ce qui s'était passé. Je suis vraiment désolé, Myra. Tu ne mérites pas ça," sambit ni David nang mapahilamos na lang siya ng mukha out of his frustration.

"I'm sorry I wasn't careful." I really do feel guilty. Imbis na para sa movie ang pera namin, we're going to spend it for the hospital bills because of me. Mukhang nasira ko pa yata ang gabi ng director namin. I cried on their shoulders, not minding if they'll get mad or what. Feeling ko maca-cancel ang lahat dahil sa sinapit ko.

"Don't worry, no one's gonna hurt you after this," sambit ni Sir Castillo nang lumapit na rin siya sa pwesto namin. "The whole production team talked about this. Nakausap na rin namin ang mama at lola mo. Ipapakorte namin siya. We're already working on it. Your friend even recommended a very good lawyer, too. You'll be safe now."

Yumakap na rin siya sa'kin. Sa ngayon ay nakahinga na ako nang maluwag. Napaisip nga lang ako kung sinong friend at lawyer ang tinutukoy ni Sir Castillo. Nang tignan ko naman si Amara ulit ay mukhang napawi no'n ang mga luha niya at pilit na ngumiti na lang din sa'kin.

Mas lalong gumagaan ang pakiramdam ko sa bawat asikaso nila sa'kin. Nang makatapos ako uminom ng gamot ay bumalik ako sa pagpapahinga. Naiwan si Amara para magbantay pero lumabas din saglit para bumili ng mga puwede kong kainin. Hindi na rin ako nakatiis at hinawakan ko na rin ang phone ko.

I want to entertain myself for a while but all I see are things I don't want to remember anymore. I'm used to seeing my name on every screen but not about this case. I can't help it but to cry again. I'm slowly getting back into a dark place I fought so hard to get out.

Napapunas ako ng luha nang may kumatok. Agad ko iyon pinapasok at bumungad sa'kin ang mommy ni Niel. May dala itong basket ng mga prutas at inilagay iyon sa may mahabang upuan. Binati ko rin naman agad siya. Hindi ko rin alam kung paano ako kikilos sa harapan niya ngayon.

"You had been in a surgery last night to remove the bullet that's why you need a range of treatments. You can stay here while you recover or go home if you want already. There are things you can do to care for yourself at home but you still need to come back for me to check your wound."

Tumango-tango naman ako sa sinabi niya. Ipaparating ko na lang iyon sa mga kasama ko mamaya. Kung ako ang masusunod ayoko na rin manatili pa ng matagal dito. Ayoko na rin kasing lumaki pa ang bill namin.

"Myra." Umupo ito malapit sa paanan ko. "I know we didn't have a good start, but please, don't be shy to reach out for me. Besides, I insisted to be your pediatrician." Ngumiti ito sa'kin. Nanlaki naman ang mata ko ro'n dahil wala naman silang binanggit tungkol dito. Nagpasalamat din ako agad.