The Spotlight of Destiny (A Lover in Paris 1)

Chapter 11

For the last Saturday of our Halloween Festival, we held our big Halloween party. Pinabongga ito ng may-ari ng school dahil ito ang unang beses na nagkaroon ng ganitong event sa school namin. After those hell weeks, we deserve a party break naman daw ayon sa founder.

Imbitado pa rin ang mga kaibigan namin. Mas marami, mas masaya, ika nga ng lahat. Nag-perform din ang mga nanalong banda noong last Saturday, at syempre may buffet pa rin. Hanggang sa matapos ang program, pinayagan na rin kami magsaya sa dance floor.

I was dancing with the girls nang may kumalabit sa'kin mula sa likod. It was Niel. Finally, he's here! I thought he wouldn't make it tonight because he's been a bit busy with some stuffs. Iyon ang sabi niya sa'kin kanina sa text. Hindi na 'ko nagpaligoy-ligoy at hinila ko na rin siya para makasama sa amin.

🩷

Nang manakit na ang mga paa ko sa heels ay bumalik ako sa table namin. Naglabas din naman agad ng band aid si Niel at nilagyan ang paltos ko. This guy is always ready. Sinamahan niya na rin ako magpahinga at bumalik na lang kami sa dance floor no'ng slow dance na.

I noticed his bothered face when we were dancing and that made me worried agad. Nang tanungin ko siya'y ang isinagot niya na lang sa'kin ay "okay na" at huwag na raw ako mag-alala. Ilang beses ko pa siya tinanong kung sigurado na ba siya ro'n at panay lang din naman siya tango.

Hindi ko na siya kinulit pa at nagpatuloy na lang sa pagsayaw. Walang nagsasalita at parehas lang naming dinadama ang tugtog. All this loud music in the room, my ears was only focused on his heartbeat. This mood was really a perfect timing to tell him something he would love to hear.

"Niel?"

"Hmm?"

"You don't have a girlfriend, right?"

"Hmm-mm. Hindi pa ako sinasagot ng magiging girlfriend ko, eh." He chuckled. He once again twirled me to be wrapped around his arms.

"Well, if someone ask you who's your girlfriend is, tell them my name and the date of our anniversary."

Napatigil siya sa pagsasayaw sa'kin kaya kumawala rin ako sa hawak niya at hinarap siya. Bakas sa mukha niya ang pagkagulat sa mga sinabi ko ngunit ngiti lang ang ibinalik ko sa kanya.

"Can you please explain what do you mean by that? I don't want to assume things."

"29th of November, the day our hearts became one."

I can now see the amusement in his eyes. Napakagat na lang din siya ng kanyang kamao at tumalikod sa'kin ng ilang segundo. Hindi ko rin maipaliwanag ang nararamdaman ko nang sagutin ko siya. Basta, ang alam ko ay masaya ako.

Mayamaya'y bigla niya akong niyakap at inikot ulit. Napayakap na lang din ako sa kanya dahil walang ibang lumalabas sa bibig ko ngayon maliban sa mga ngiti. "November 29th, first night with you as my girlfriend. Officially my girlfriend." He kissed my forehead. "And to more nights with you, Scarlett. I love you."

"I love you."

🩷

That night will never be forgotten — the start of our journey being in a relationship. Naghahalong kaba, saya, at excitement ang lagi kong nararamdaman. The assurance he's giving me everyday is consistent. I can say that I don't need to doubt the love of him for me.