ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Part 101(zawgyi)

Part 101.
က်န္ခ်န္တေယာက္အေလ့အက်င့္ စာေမးပြဲအၿပီးတြင္အသားကင္ပြဲေတာ္ေၾကာင့္အလြန္ေက်နပ္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနလွ်က္ရွိသည္။ကုေဖးက ပန္းကန္ေတြတစ္ခ်ပ္ၿပီးတစ္ခ်ပ္စားပြဲဆီသို႔ သယ္လာသည္ကို မတားနိုင္ျဖစ္ေန၏။ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူ ထိုသို႔ လုပ္လာလွ်င္ က်န္ခ်န္က ေဒါသအိုး ေပါက္ကြဲလိုက္မည္ကဲ့သို႔ သူ႕ကိုစိန္းစိန္းဝါးဝါးစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ေလ။ဒီေကာင္ေလးက လြန္ခဲ့သည့္ငါးႏွစ္ကတည္းကအစိမ္းေရာင္အ႐ြက္မ်ားကို စားၿပီး၊ ေရတစ္မ်ိဳးတည္းကိုပဲေသာက္လာ
သည့္အတိုင္းပင္။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္, သူတို႔ ဆီတြင္ေနာက္ထပ္ပြဲဆက္ေတြမရွိေတာ့ေခ်။တစ္ခုတည္းေသာေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမွာက်န္ခ်န္
ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ၾကာသည္ထိ အစာစားခ်င္စိတ္မရွိျခင္းပင္။ပြဲေတာ္ေၾကာင့္ သူ အရမ္းျပည့္တင္းေနယုံသာမကအသားကင္ေလာက္တျခားဘယ္အရသာကမွ်စိတ္ေက်နပ္ေအာင္မျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ဘာဘီက်ဴး၏ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းသည့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေၾကာင့္ကုေဖးက သူ႕ကို စာေမးပြဲမေျဖခင္အထိ စားဖို႔အတြက္ အျပင္မေခၚသြားေတာ့ေခ်။ သူတို႔ေတြက အိမ္မွာပဲ
စားျဖစ္ၾကၿပီးသူအစားအေသာက္ကိုႀကိဳက္
သည္ျဖစ္ေစမႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ေ႐ြးခ်ယ္
စရာအမ်ားႀကီးမရွိေပ။

က်န္ခ်န္က လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိေအာင္ ေန
ထိုင္ရာ၌အရမ္းေကာင္းမြန္ေသာ္လည္း သူသည္ သူ႕စာေလ့လာမႈတြင္ နက္နက္ရိုင္းရိုင္း
အျမစ္တြယ္ေနျခင္းေၾကာင့္၊ စားေသာက္ရာ
တြင္ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ သူ႕အားေပးသမွ်အရာအားလုံးကိုေျပာင္စင္
ေနေအာင္စားနိုင္၏။

ဤအေျခအေနအတိုင္း ဇြန္လအထိဆက္သြားေနခဲ့ၿပီး၊စာေမးပြဲ countdownသည္ ဂဏန္းတစ္လုံးသို႔ ေျပာင္းလဲလာသည္။

"ငါ ဒီေန႕ ဆံပင္သြားညွပ္မယ္။"
က်န္ခ်န္ေျပာလိုက္တယ္။သူ႕မ်က္လုံးသည္ "စာက်က္" ႏွင့္ "စာေမးပြဲ" ကဲ့သို႔ စကားလုံးမ်ားကို မေျပာေတာ့သည့္စာသင္ခန္းေရွ႕ရွိ
ဆရာ့အေပၚမွာ ၾကည့္ေနလွ်က္ရွိ၏။

ဤရက္ပိုင္းမ်ားတြင္ဆရာ၊ဆရာမေတြသည္ေက်ာင္းသားေတြကိုအနားယူဖို႔အႀကံေပးလာၾကသည္။ သူတို႔က ေမးခြန္းေဟာင္းေတြေျဖဆိုဖို႔မေပးေတာ့သည့္အျပင္၊ လူတိုင္း စိတ္ေအးလက္ေအးႀကိဳးစားဖို႔ႏွင့္အခ်ိန္အၾကာ
ႀကီးအလြတ္က်က္ခဲ့သည့္ အခ်က္အလက္
ေတြကို သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ျပန္သုံးသပ္ဖို႔သာ လိုလားၾကေတာ့သည္။