ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Part 117(zawgyi)

Note; MTLကိုဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Chapter 117;

သူသည္ ခြဲခြာမႈႏွင့္စတင္အသားက်လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္၏၊သို႔မဟုတ္လွ်င္ဒီရက္ပိုင္းအရမ္းပင္္ပန္းသြားတာေၾကာင့္ျဖစ္နိုင္သည္။ၿပီးခဲ့ေသာညကလည္းမအိပ္ရေသးေခ်။ဖန္းက်ိထံမက္ေဆ့ခ်္တစ္ေစာင္ျပန္ပို႔ၿပီးကုေဖးႏွင့္ စကားအနည္းငယ္ ေျပာၿပီးေနာက္က်န္ခ်န္ အိတ္ကိုပိုက္ထားရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။

သူသည္ သူနံေဘးမွာထိုင္ေသာအသက္ႀကီးႀကီးအမ်ိဳးသမီးက သူ႕ကိုအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာလႈပ္ႏွိုးလာတဲ့တိုင္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္
ေပ်ာ္ေနခဲ့ၿပီးေနာက္သူ႕လြယ္အိတ္ကိုပိုက္ၿပီး အလန့္တၾကားထခုန္၍မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏။

"အိုး!"
အသက္ႀကီးႀကီးအမ်ိဳးသမီးက သူ႕တုံ႕ျပန္မႈေၾကာင့္ထိတ္လန႔္သြားၿပီးပလက္ေဖာင္းေပၚ ခုန္ဆင္းလုနီးနီး။
"ေကာင္ေလး,မင္းက လူေတြကို ေသေအာင္
ေျခာက္ေနတာလား။"

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္
ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔။"
က်န္ခ်န္ မ်က္ႏွာကိုအလ်င္အျမန္ပုတ္လိုက္ၿပီး၊ထိုင္ခုံမွာျပန္မထိုင္ခင္ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာသြားရည္အႂကြင္းအက်န္မရွိမွန္းေသခ်ာသိေအာင္ ပြတ္သပ္လိုက္သည္။

အသက္ႀကီးႀကီးအမ်ိဳးသမီးကေျပာလာ၏။
"ဟုတ္​တယ္​,ဘူတာကမၾကာခင္​​ေရာက္​​ေတာ့မွာ။ငါ မင္းကိုမ​ႏွိုးရင္​၊ ဆက္ၿပီးထိုင္ေနအုံးမွာမလား။"

"ဟုတ္တယ္။"
က်န္ခ်န္ ၿပဳံးလိုက္တယ္။

ထိုင္ခုံမွာျပန္ထိုင္ၿပီး၊မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည္
ႏွင့္ေသခ်ာေပါက္အံ့အားသင့္သြားရ၏....

ဖုန္းထဲမွာ မက္ေဆ့ခ်္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ၿပီး ကုေဖးဆီမွစာတစ္ေစာင္ဝင္ထားသည္။
- ခ်စ္သူေလး အိပ္ေနၿပီလား။

သူအခ်ိန္ကိုၾကည့္လိုက္လွ်င္ရထားထြက္ၿပီး ႏွစ္နာရီခန႔္အၾကာတြင္ပို႔ထားျခင္းျဖစ္သည္။ကုေဖးကဘူတာမွျပန္သြားၿပီးေနာက္တြင္ကုေျမာင္ကို အရင္ဆုံးအေဖာ္ျပဳေပးၿပီးေတာ့မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း က်န္ခ်န္မွန္းဆၾကည့္လိုက္၏။