✦ PUSULA ✦

✦ BÖLÜM 31: "Votka Şişesi"✦

Lütfen yıldızlamayı ve  

Yorum yapmayı unutmayın..

Keyifli okumalar 🖤

3.GÖZ

    Asaf Karayev, şarap rengindeki röpteşambırını üzerine geçirip sigarasının ucunu tutuşturdu. Laleyle yine çok büyük bir tartışmanın ortasına düşmüş ve bu hararetli tartışmanın sonunda ona tokat atmıştı. Ne olurdu biraz alışsaydı şu kadın ona? Her şey daha kolay olurdu, ama yok... Kadın hala ilk günkü kadar öfkeli ve soğuktu, Asaf'a öyle bir mesafe koyuyordu ki geri kalan herkesle bile ondan çok çok daha yakındı. Bugün tanıştığı misafirlerle bile bir iki cümle konuşmuş, onları karşılamıştı ancak kendisinin yüzüne bile bakmamıştı. 

İçine çektiği sigara dumanını yavaşça bırakırken, bir votka şişesini açıp toprak rengindeki deri koltuğuna attı kendini. Omuzları çökmüş olsa da, şişeyi saran parmakları öyle sıkı kavramıştı ki içkiyi sanki cam birazdan tuzla buz olacaktı. Kapı yavaşça aralanırken o anda görmeyi belki de en son istediği kişi belirdi. 

Kuzey, lacivert rengi yarı saten pijama takımının içinde odaya süzülürken kendisinden aldığı gözlerini öylece Asaf'a dikmiş yanına kadar izin istemeden gelmişti. İç çekerek içkisinden büyük bir yudum aldı ve onu tepeden tırnağa inceledi adam. Lale'ye ne kadar benzese de, gözlerindeki çoğu duygu özellikle öfke Asaf'tan ona geçmişti sanki. Öyle korkusuz bir şekilde bakıyordu ki Kuzey, bakışlarındaki kararlılık adamın savunmaya geçer gibi yerinde dikelmesine neden oldu. 

-Ne istiyorsun?" diye sordu doğrudan sabırsız ve bıkkın bir sesle. "Umarım saçma sapan bir şey değildir." Kuzey, onun elindeki içki şişesine ve odayı kaplayan sigara dumanına suratını buruşturmamak için ekstra bir çaba gösterdi. 

-Lale Hanım'ı görmek istiyorum." dedi naif bir sesle. "Bugün benimle hiç konuşmadı, kahvaltıya da birkaç gündür inmiyor." Asaf dudağının kenarına yamuk bir gülüş kondurunca, duraksadı ufaklık. Nedense bu gülüş, onun hiç hoşuna gitmediği gibi, bu isteğiyle ilgili beslediği umutları da öldürmüştü.

-Onu görmeyi ben de çok istiyorum." Diye hayıflandı Asaf. Şişeyi elinde çevirirken, kaşlarını çatmıştı. "Onunla konuşmayı, kahvaltı yapmayı..." Kuzey'e alayla güldü. "Onun sevgisini bir tek sen mi istiyorsun ya da hak ediyorsun sanıyorsun, ha?" Kendini haklı görüyordu ancak unuttuğu şey Kuzey'in bir çocuk olduğuydu. O elbette annesinin sevgisine muhtaçtı ve Asaf'ın aksine Lale'nin nefretini kazanacak hiçbir şey yapmamıştı. "Gel buraya." 

Kuzey, ondan çekinse de gitmediği taktirde neler olabileceğini kestirebiliyordu. Bu yüzden mecburen ayaklarını yerde sürüye sürüye adama yöneldi. Asaf'ın şişenin ucunu kendi ağzına ittirdiğini görünce yüzünü buruşturarak başını sağa sola salladı. 

-İstemiyorum." Asaf, onu kolundan çekip sarsarak daha da yakınına çekmişti. Şimdi içkinin o iğrenç kokusuyla karışık sigara kokusunu içine çekmek Kuzey'in yüzünü daha ekşitmesine neden oldu. 

-Bunu içeceksin." Dedi adam, parmağını ufaklığa doğru sallayarak. "Eğer bunu içersen, yarın annen kahvaltıya iner." Kuzey, annesinin nasıl indirileceğini düşünmeden şişeden tereddütle bir yudum almak zorunda kalırken boğazını yakan sıvı midesine doğru süzüldüğünde o yaştaki bir çocuğun asla yapmaması gereken bir şeyi sırf annesi için babasının zoruyla yapmıştı. 

Uzun parmakları, içki şişesinin üzerinde gezerken, üzerinden yıllar geçmiş anıyı hatırlamanın getirdiği tuhaf hisle baş etmeye çalışıp, şişeyi yavaşça itekledi. Reva, adamın önünden şişeyi çekip onunla bilinçli bir şekilde göz teması kurarken, tam da babasının içtiği sigara kızın dudağına yapışıktı.