✦ PUSULA ✦

✦BÖLÜM 7: "Karayev İni"✦

3.GÖZ

Rüzgar, içki içip dans ederek kendinden geçen bedenler arasında Reva'yı bulmaya çalıştı. Neyse ki boyu oradaki herkesten uzundu da, etrafa bakınması daha kolay olmuştu. Her zaman barda görmeye alışık olduğu kız uzun bacaklı masalardan birinde, önündeki dolu bardağı incelemekteydi.

Vücutları nazikçe itekleyerek ona doğru yürürken, yeşillerin sahibi üzerinde gezinen gözlerden haberdar olarak kafasını kaldırdı ve Rüzgarla göz göze geldi. Dalgın ve canı sıkkın ifadesini yok etmeye çalışacak gibi oldu ama vazgeçti. O zaten her türlü anlayacaktı.

-Reva.." Yanına geldiğinde neredeyse nefes nefese kalmıştı ona ulaşma çabasıyla. "Ulaşamadım sana." Sesinden merak, değer ve özveri akıyordu, klasik bir Rüzgar Devran davranışıydı. Sevdiklerine sevildiğini o kadar hissettirirdi ki sanki tüm işini senin için bırakmışsın gibi hissederdin. O gün yirmi surat görse, yirmisi de böyle düşünürdü.

-Telefonum kapalıydı. Kusura bakma." Elini rastgele sallayarak Volkan'ın gelmesini sağladı. "Ne içersin?" Rüzgar, onun çok da konuşma modunda değil gibi görünmesine karşın içinde çok şey biriktiğini fark ederken gözlerini kızdan çekmeden konuştu.

-Türk kahvesi." Volkan bir an afallar gibi olup Reva'ya bakarken genç kız genzinden gülerek başını kaldırdı ve barmen arkadaşına baktı.

-Ne bakıyorsun Volki? Hadisene, hatır süresi işliyo..." Genç adam yanlarından uzaklaşınca yeşillerini Rüzgarla buluşturdu ve içtenlikle gülümsedi. "Ne adamsın Rüz."

-Bırak benim adamlığımı da, neden canın sıkkın onu söyle." Yeşillerini kaçıran Reva'nın, bileğine kadar gelen yılan dövmeli sağ elini tuttu. "Reva... Sorun ne? Annem de biliyor farkındayım ama bir şey sormadım. Bana güvenebilirsin." Bu defa o zümrütü andıran gözler dönmüştü dönmesine ama dudaklarını birkaç kez açıp kapattı Reva. "Eva geldiği için mi?"

Reva düşündü de, Kuzey'in Eva'yı kullanmaması da şaşırtıcıydı. Üstelik ailece gittikleri tatilde kısa süreli konuşmalarında denk gelmelerinden sonra. (Uçsuz Bucaksız/ 36.Bölüm: "Sarılma")

Zaten o bir günlük düşünme süresinin hemen sonrasında Emre'yi kurtarmak için ormana gitmişti onunla.

Aptal herif. Her defasında ormanı seçiyordu.

-Hayır. Sorun yok Evayla aramız kötü değil. Yani aramalarıma cevap vermemesi canımı sıkmıştı ama hak vermeye çalışıyorum." Derin bir iç çekerek Çiçek'in anlattıklarını ve gözlerinin dolduğunu aklından atmaya çalıştı. "Ama... Eğer bana yardım etmek istiyorsan senden bir şey isteyeceğim." Rüzgar, onun ses tonundan isteyeceği şeyin pek de iyi olmayacağını anlamıştı. Bu yüzden yüzündeki meraklı ifade yerini tereddüte bırakmıştı. "Eğer ne olursa yaparım diyorsan, öyle söylerim."

Reva, onun için çok değerliydi. Bu yüzden gözünü kırpmadan konuştu.

-Yaparım." Kız geldiğinden beri ilk kez tatlı bir şekilde gülümsedi. Volkan yaptığı kahveyi Rüzgar'ın önüne koyarken ondan istediği şeyi anlatmaya başladı.

Onlar böyle konuşurken kulübün kapısındaki Kuzey, derin bir nefes alarak önce tabelaya sonra yanındaki Ercan'a bakıyordu. Tereddütlüydü, çünkü içeride nasıl bir Reva göreceğini bilmiyordu. Onun ormandaki tuhaf hali hâlâ aklındaydı, Kuzey vicdanını uzun zaman önce kapı dışında bıraktı sanıyordu ama bu azap nereden çıkmıştı hiçbir fikri yoktu.

-Efendim, isterseniz ben sorayım. Reva hanım iyi görünüyorsa..." kafasını sağa sola salladı, o ödlek bir herif değildi. Yaptığının sonuçları ağır olsa da her zaman kendisi yüzleşirdi, başkalarını yüzleşme sırasında araya asla sokmazdı.