✦ PUSULA ✦

✦BÖLÜM 13: "Bir Günlük Ateşkes"✦

YILDIZLAMAYI, 🌟🌟🌟

Yorumlamayı, unutmayın. ❤️

Bu bölüm,

@bilgnnn 💫🖤

@Minmin42min 💗💖

@jupiterinkelebegi💙🪐

@Lavinia17_☀️💕

@missfiliz 🤍🌺

adlı kutup yıldızlarına ithaf edilmiştir. Pusula'da desteğiniz için minnettarım. Benim için çook kıymetli ve yazması çok zevkli bir çift. Azar azar seçeceğim böylece daha kıymetli olacak ithaflar. (Çünkü 13 kişi seçtim. Bölüme de uydu sayı ama özensiz olur diye 3 bölüme böleceğim.)

Umarım bölümü seversiniz. Keyifli okumalar 🖤

3.GÖZ

Reva, kendini içkiye verip Lale Karayev'in cümlelerini belki bininci kez düşünürken saçlarını karıştırdı. Kadının yazdıkları o kadar içine işlemişti ki, silip atması çok ama çok zordu. Resmen zihninde onun hiç duymadığı çığlıkları yankılanıyordu, diğer yandan da ufak ve her şeyden habersiz, annesinin öfkesiyle büyüyen Kuzey...

Dışarı çıkıp soğuk havada bir sigara yakarken, ensesini yalayan ürpertiyle kollarını kendine sardı. Sigarayı, iki yanağında göçük oluşturacak kadar derin çekerken, yanına gelen Volkan endişeli görünüyordu.

-Reva? İyi misin sen?" Elini kızın sırtına koyup kendisine dönmesini sağlarken, sorun olmadığını gösterircesine baş salladı Reva. Yeşil gözleri, her şeyi saklamakta ustalaşmıştı artık...

-İyiyim Volkan. Ben gidiyorum, bar sana emanet." Genç adamın kaşları şaşkınlıkla havalandı.

-Bu kadar erken mi?" Reva genelde hastayken bile işinin başında durmaya çalışırdı, ama şimdi hasta değilken, üzgün değilken, kafasının karışıklığı yüzünden çekip gitmesi çok garipti. Bir şey söylemeden topuklularıyla yürüdü ve sigarayı sıkıştırdığı parmaklarını rastgele havada salladı görüşürüz der gibi.

O arabasına binip evinin yolunu tutarken, Kuzey de öfkeyle önündeki kum torbasını yumrukluyordu. Sonunda zincirinden kopan torba gürültüyle yere düştüğünde bir tekme savurdu ve matarasına ilerledi. Göğsü hızla inip kalkıyordu, bir miktar ılık suyu ağzına akıttı ve matarayı yere bırakarak odanın sağındaki boks standına yürüdü, adam şeklindeki hedefe kaldığı yerden vurmaya devam etti.

İri kasları her hareketinde kasılıp balon gibi şişiyor, dirseği düz bir hal alınca da gevşeyip hemen sonrasında yeniden geriliyordu. O kendinden geçmiş gibi hedefi yumruklarken, tekmelerini savurmayı ihmal etmezken, vücudundan süzülen terler altındaki spor şortuna sızıyor, kumaşa karışıp kayboluyordu.

-Efendim!" Ercan üçüncü kez seslenince anca duyan Kuzey, başını hızla ona çevirdi. "Gelebilir miyim?" Kafa sallayarak ağırlık aletine doğru ilerlerken, aldırmamış gibi spor yapmaya devam ediyordu. Elindeki eldiveni düzeltip, demiri tutarken başıyla işaret verdi konuşması için. "Psikolog, ısrar etsek de hiçbir şey söylemedi." Adam siyah gözbebeklerini kendisine ölümcül şekilde çevirip düzenli nefesler aldığında telaşla ekledi. "Ama birtakım şeyler öğrendik."

-Girizgahı kes. Sadede gel." Ercan, sadedin de onu çok mutlu etmeyeceğini bilse de söylemek zorundaydı.

-Reva Hanım'ın önceden yaşadığı mahalleyi bulduk. Ama...Hiçbir iz yok. Kimse onu tanımıyor." Kuzey, ağırlığı yerine bırakırken alayla güldü ve Ercan'ın bir adım gerilemesine neden oldu.