✦ PUSULA ✦

✦BÖLÜM 33: "Sihirbaz"✦

🌟

3.GÖZ

     Rüzgar, kaskını yavaşça çıkarıp, motorsikletini sabitlerken, Acar can havliyle arkasından atlayıp kasktan hızla kurtulmuştu.

-Ulan ne biçim sürüyorsun şunu bi boyut atlamadığımız kaldı!" Rüzgar, davetli bile olmadığı halde gelen adama gözlerini devirmeden edemedi. Acar'ın gelmesinin tek nedeni Reva'nın bir babası olduğunu Kuzey'e hatırlatmak gibi klasik bir Türk baba davranışı sergilemek istemesiydi. "Yan yana duralım bari daha uzun dururuz." O kadar inatçıydı ki onunla gelmese bile onun arkasından geleceğini biliyordu, bu yüzden benzinden tasarruf etmiş Acar'ı arkasına bindirmişti.

Ancak yol boyu onun çenesinden kurtulamamıştı. Rüzgar bazen bu ailenin fazla geveze olduğunu düşünmüyor değildi...

-Baba, Kuzey sadece beni davet ettiği için ilk benim gitmem doğru ol..." omzunun arkasından baktığında Acar'ın çoktan apartmana ilerlediğini görmüştü. Bu adam neden hiç laf dinlemiyordu?

Ona yetişmek için adımlarını hızlandırırken Acar çoktan binaya girmiş, asansöre binmiş düğmeye basmıştı bile. Kuzeyle Rüzgar'ın konuşmasını duyduğu için adamın olduğu kata kadar biliyordu ve prens oğlunu beklemeye gerek duymamıştı.

Rüzgar yumuşak yüzlüydü, Kuzey Bey bir de onun sert tarafını görsündü!

-Rüzgar geldik diye mesaj atmış da, onunla kim anlama-" Reva Kuzeyle konuşarak kapıya çıktığında halaya çıkar gibi yarı koşar adımlarla kendisine doğru gelen adama baktı. "Hıh anlaşıldııı, baba hayırdır?" Acar, yüzünde koca bir tebessümle sıkı sarıldı kıza onu on senedir görmüyormuş gibi.

-Hayır kızım hayııır, Rüzgar, baba dedi, Reva gel beni al dedi, sen de bana eşlik etmek ister misin acaba gece gece tek gitmeyeyim dediii." Acar göz ucuyla Kuzey'e bakmak ister gibi oldu ama keşke bakmasaydı.

Üstü çıplaktı ve o kocaman kasları her ufak hareketinde milim milim kıpırdıyordu. Bu herif doping mi kullanıyordu ulan!

-Rüzgar? Senden ona eşlik etmeni istedi?" Reva, kaşlarını inanmadığını belli edercesine kaldırırken, kızın kafasını göğsüne doğru bastırdı Acar.

-Dedi tabii dedi, ee gecenin bu saatinde iti var kopuğu var çıplağı var." Kuzey, kısık gözlerini daha da kısarak odaklandı adamın elalarına.

-Reva, misafirdi." dedi tok sesiyle ikisinin de bakışlarının kendisine çevrilmesini sağlarken. "Dolayısıyla sokaktaki it kopuklar bizi ilgilendirmiyor."

-Her şeye de bir cevabın var!" Rüzgar, babasına dik dik bakışlar atarak yanlarına gelirken, Kuzey sessiz kalmayı tercih etti. Sessiz sakin bir hayatı varken bu kalabalık da nereden çıkmıştı böyle? Reva başlı başına bir gürültü değilmiş gibi tüm Devranların hatta "Acar Devran"ın hayatına müdahil olması can sıkıcıydı. Sanki bütün gözler kendisinin üzerinde gibi hissetmeye başlamış, yalnızlığa alışkın olan bünyesi huzursuz hissetmeye başlamıştı.

-İyi geceler." diyerek onlara kibarca gitmelerini söylerken Acar Reva'nın laf sokmasına bile izin vermeden gür sesiyle şakıdı.

-Ooolduuu, hadi git üstüne bi şey giy iyi geceler Karayev." Kız onun "üstüne bi şey giy" lafına kıs kıs gülerken Kuzey yerinden kıpırdamayan Rüzgar'a çevirdi bakışlarını. Sanki iki taraf da, anlatmak istedikleri bir şey varmış da söyleyemiyormuş gibiydi.

Ancak cesaretini gösteren kişi Kuzey'den başkası değildi.

-Bir süre etrafta olmayacağım." Ses tonu hiçbir duyguyu ele vermeyecek kadar düz ve direktti, göz ucuyla uzaklaşan ikiliye bakmış, kızın onları duymadığına emin olmuştu. "Ona, her zamanki gibi göz kulak ol. Olur mu?" Rüzgar, normalde sadece sessiz kalıp kafa sallardı ancak koridoru kolaçan edip adama yaklaştı.