Chapter XXXIX

3.8K 208 40
                                    

Danielle

"H-hermione?" Pag uulit ko sa binanggit nya kanina.

"Hermione Danielle Jade Halverson, that's your full name right?" she asked. I gently wiped my tears. I heave a sigh bago humarap sa kanya.

"Pano mo alam?" Naguguluhan kong tanong kay ma'am. No ones calling me Hermione, ayaw kong tinatatawag sa ganung pangalan. Even Lolo, I told him not to call me by that name. Kinikilabutan ako sa tuwing naririnig ko yan. Masyadong babaeng babae pwe

Hermione Danielle Jade Halverson, just like Megan... I have three names. My mother named me Hermione because of the Harry Potter's movies.. sabi nya dati nung nag iisip sya ng ipapangalan sakin, napansin nya ang pagkakahawig nang kulay ng buhok namin ni Hermione and because she's her fave character napagdesisyonan nalang nila na ganun ang ilagay sa pangalan ko. Then Dad came all of a sudden, tumanggi sya na yun lang ang ipangalan sakin, he said it was too girly for someone na magdadala sa pangalan ng kompanya. Gusto nya daw ng medyo pangalan na pwedeng ibagay sa babae at lalaki. Para daw hindi mukhang mahina kapag naririnig ng ibang tao. And I thank Dad for naming me Danielle Jade.

"I want to clear things with you first, before I answer your question about your name" she said with her serious tone. Lumapit sya sakin at kinuha yung kamay ko.

Napalunok ako sa init na nangagaling sa balat nya. Onti onti na naman akong nagiging mahina sa kanya. I shake my head. No, sa huli ako na naman masasaktan nito.

"Ma'am I'm t-tired." Mahinang turan ko. Hindi pa ako handa sa pwedeng malaman ko. Natatakot ako. Hindi ko alam. I'm confused.

"But--

She was about to complain nang biglang may bumusina sa harap namin. I became nervous when I realized that it's my parents car. Akala ko hindi sila uuwi ngayon?

"Miss Dela Vega, I think you should go home" I plainly said while looking at her. Baka ano pa ang isipin nina Daddy.

She looked at me again at bumuntong hininga. Kita ko ang pagtaas baba ng balikat nya bago onti onting tumango at naglakad papasok ng kotse nya.

She open her car window at sinenyasan ako na lumapit dito. "We'll talk tomorrow. " She softly said at agad pinatakbo ang sasakyan. Nagawa ko na lamang ay sundan ito ng tingin hanggang sa mawala.

Nanatili ako sa kinakatayuan ko habang inaantay na bumaba sina mom. Mukhang may kinukuha pang mga gamit sa kotse. Pagkatapos ay agad silang pumunta sa akin at yumakap. "Who's that Dani?" Tanong ni mom habang nakatingin na sa nakaalis ng sasakyan ni ma'am.

"She's Professor Dela Vega, remember her? May binigay lang sya sakin na gagawin for our  prelims." shoot. I'm not good at lying but please make it work. I inhaled deeply when I notice how they stared at me. Nakakahalata na ba sila? Shit.

"Okay love, let's go. Masyado ng gabi"

Oh God, nakahinga ako ng maluwag dun.

--

"Megan san ba kasi tayo pupunta ngayon?"

Today's rest day kaya walang pasok. Itutuloy daw namin ni Megan ang naudlot na lakad. Maaga nya akong sinundo sa bahay kaya hindi na ako nakaangal pa. Shes too persistent din talaga.

"May mini party kami sa bahay ng kaklase ko. Gusto kitang isama dahil gusto ko. Wag ka na magtanong pa"

Inikutan ko sya ng mata at tumingin nalang sa harapan. Ano pa nga ba, basta nakaisip sya ng kung ano ano kailangan susunod ako. She wants me to get along with her friends too but I refused several times. So I never met them even once. Ngayon ang unang beses na mamemeet ko ang mga kaibigan nya. 

Who are you Miss Dela Vega? (University Series #I)Where stories live. Discover now