Намжүн Жин хоёр өглөөнийхөө цайг хамтдаа уугаад, сургууль руугаа ч мөн цугтаа явахаар болжээ. Тэд хамт амьдардагч тухтай цугтаа байж байсан удаагүй болохоор өнөөдөр нэг л эвгүй байв. Гэсэн ч хоёуланд нь хамтдаа байх нь таалагдаж байсан юм.
"Ингэхэд удахгүй сургуулийн аялал болно гэсэн. Чи явна биздээ?"
Намжүн толгой сэгсэрлээ. Жин гайхан шалтгааныг нь байн байн асууж байв. Намжүн юм хэлэх гэж байснаа таг гацаж орхив.
"Жин, сургууль дээр гадаа гэртээ ер нь намайг таньдаг юм шиг битгий царайлаарай! За юу??!"
Намжүн өөр юу ч хэлэлгүй Жинийг орхин түрүүлээд яваад өгөв. Жин гайхаж харсаар хоцорлоо.
" юувээ... надтай хамт байх дургүй байсан юм бол зүгээр л хэлчихгүй... худлаа нээх тойруулаад л өөр юм ярьж гэнэ."
Жин уцаарлан амандаа юу ч юм бувтнан алхах аж.
•••••••••••••••••••••}{•••••••••••••••••••••
"Чи мэдэж байсан уу?"
Жонгүг Жиминаас гэрлэлтийн талаар асуутал Жимин үл ялиг инээгээд толгой сэгсрэв.
"Яасан? ...манай дүү таалагдахгүй байна уу?"
"Чи надад таалагддаг... "
Жонгүгийн хэлсэн үгэнд Жимин цочирдон гараа угааж байгаад таг гацаж орхив. Жонгүг нүд цавчилгүй түүн рүү харж байв. Жиминий хацар үл ялиг улаан туяатай болжээ.
"...хоёулаа эндээс цугтаа зугтах уу?"
Жимин гараа хатаагаад, Жонгүгийн асуултанд хариулалгүй түрүүлээд яваад өгөв. Жонгүг ардаас нь гаран асуултынхаа хариултыг нэхэж байгаа аятай түүний гарнаас барин зогсоолоо. Жимин Жонгүг руу эргэж хараад, бага багаар түүн рүү ойртлоо.
Жимин өлмийгөө өргөн, Жонгүгийн хацран дээр зөөлөн үнэсэж орхилоо.
Ad/ 2xoon part
