Accidentally In love With A Gay[SOON TO BE PUBLISHED]

Chapter 12

Halila's POV

Umagang kay ganda na naman. Andito ako ngayon sa harapan ng condo ni Kajik dala ang uniform niya at bag niya. Ayaw niya pa kasing umuwi sa mansyon kayat ako na mimso ang kumuha ng mga gamit niya roon. Andu'n parin ang dalawang asungot na kapatid niya. Nang makita nila ako bigla na lamang silang tumayo at mukhang nag-aalala pa sa akin kaysa sa kapatid nilang si Kajik, wala talagang pakialam ang dalawang 'yon.

Napaka-importante siguro ni Vernise sa buhay nilang magka-kapatid. I want to know her, gusto kong makilala ang unang minahal ni Kajik. May crush ako sa kaniya, but kaya ko naman isantabi ang nararandaman ko, char! MMk 'yarn?

Nag door bell muli ako. Ang tagal namang buksan, kanina pa ako nakatayo rito. Gustong-gusto ko na talagang umupo. Punyetang Kajik 'to, baka nagpapaganda pa iyon sa loob. Ang bagal-bagal pa kumilos.

"Narinig mo ba 'yung balita kanina?"

"Tungkol saan?

"Tungkol sa X-Skeleton Band! 'yung sikat na sikat na banda!"

Kinagat ko nang mariin ang labi ko habang nakatingala sa pinto ni Ma'am Kaj. Pasulyap-sulyap din ako sa sariling relos, baka ma late ako. Ang tagal naman kasi ni Ma'am Kaj, kahit anong gawin niya hindi naman mawawala ang kagandan niya at kapogian. "Ma'am Kaj..."

"What?! Anong meron sa kanila?"

"Nasa Pilipinas na sila ngayon! Jusko!"

"Hala! Talaga?! Oh My God! May concert ba sila dito?"

"Wala ka talagang alam eh 'noh? Mag-aaral sila sa HU! High University!"

"Wahhh! Talaga! Paanong nangyari 'yon? Anong rason?"

"Hindi ko rin alam eh, wahhh excited na akong makita si Zey Farid!"

Nabaling ang tingin ko sa dalawang babaeng nag-uusap. Ewan ko ba kung usap ba tawag nu'n or sigawan, ang lakas lakas kasi ng boses nila, rinig na rinig ko talaga ang pinag-uusapan nila. Tungkol lang naman 'yon sa isang boy band, hindi ko kilala pero balita ko sikat na sikat iyon. Kahit na rito sa bansang 'to hinahangaan parin sila.

Nagpakawala ako ng malalim na hininga 'saka hinarap muli ang pintuan ni Kajik kaso lang ay nabunggo ang noo ko sa isang matigas na bagay. Napakagat labi ako sabay iwas at hawak sa noong nabunggo. Punyeta!

"Tang----" napaayos ako ng tayo nang bumungad sa harapan ko ang katawan ni Kajik. Mukhang bagong-bago na naman ang dress niya at may malaki pa 'tong kadena sa dibdib, mukhang dahil duon nabunggo ang noo ko. Ang sakit ah, ngina nito.

"Magandang umaga! Ma'am Kaj!" masayang bati ko. Nilahad ko sa kaniya ang inutos niya. Since may damit na siya, hindi niya na kailangang mag uniform. Pansin kong hindi ko pa siya nakikitang nagsusuot ng pambabaeng uniform. May sarili naman siyang uniform pero hindi niya sinusuot, ano 'yon? Display? Mas gusto niyang mag dress at off-shoulder tapos pink pa ang kulay. Ang sakit sa mata.

"There's no beautiful in the morning!" walang gana niyang sagot sabay kuha ng bag mula sa kamay ko. Ang panget pala ng araw ngayon. Pansin ko, pansin niyo rin ba?

"May regla ka po ba ngayon?" Nagsimula na kaming humakbang patungog elevator. Mukhang wala na naman sa mood ang bakla. Ginamot ko naman ang sugat niya kagabi kahit inis na inis ako dahil sa sinabi niya.

"Nireregla ba ang mga lalaki, Halila? Stupid."

Aba! Ang suplado niya ngayon ah. Bumalik na yata ang totoong kaluluwa ni Ma'am Kaj, the mataray na Kajik. Kamusta na kaya 'yung mga pasa niya? Mukhang ayos na ayos na siya ngayon ah, hindi ko halos makita 'yung mga pasa. Ano kaya ang nilagay niya.

"Pasensya na. Bobo lang." sagot ko.

"I told you last night don't leave, but you left,"

Napakamot naman ako sa ulo ko. Umuwi ako kagabi dahil baka hanapin ako ni nanay at inis na inis rin ako sa kaniya. Alam ko namang kaya niyang mapa-papayag 'yung nanay ko pero gusto kong huwag dito matulog dahil kinakabahan ako. Char! Baka kasi repin ako ni Kajik, char! Joke lang. Basta ayoko lang.

"Baka kasi hanapin ako ni nanay." Yumuko ako.

"I can call her and ask for permission, but you'd still disobey me, what's wrong with you, Halila? I won't do anything bad to you, Halila if thats you were thinking last night. You might look like her, but she wasn't you and you will never be like her."

Napaangat ako ng tingin. "W-What?" nalilitong tanong ko. Hindi ko naman kino-compare ang sarili ko kay Vernise at higit sa lahat hindi ako umaaktong siya. Anong pinagsasabi nitong ni Kajk. Medyo masakit sa bangs ah.

"You heard me."

"Anong pinagsasabi mo? Is this all about Vernise again, Ma'am Kaj?" seryoso kong tanong dahilan nang pag baling niya ng tingin sa akin. "Hindi ako siya, Ma'am, at hinding-hindi ako magiging siya. Hindi ko rin naman pinapangarap na maging si Vernise, Ma'am Kaj. Kung sa tingin niyo ay sinusubukan kong maging si Vernise ay nagkakamali kayo. Kasalanan ko bang naging kamukha ko siya? I don't understand you, Ma'am Kaj. Yeah, you're right, I will never be like her, because hindi ako sa Vernise." Nauna akong lumabas ng elevator. Hindi ko alam ang I re-react sa sinabi ni Kajik. Gulong-gulo ang isip ko ngayon. Bakit niya naisip iyon?

Naba-badtrip ako. Biglaan naman yata 'yon, hindi ako handa.

Gusto kong umuwi dahil iyon ang gusto ko. Hindi dahil umaktong si Vernise, hindi ko siya maintindihan. Bakit agad siyang nagkakaganon.

"Hey! Halila! Wait up!" sigaw niya.

"Halila!"

Alam kong hanggang ngayon ay mahal na mahal niya parin si Vernise pero sana naman huwag niya akong ganituhin dahil hindi nga kasi ako si Vernise. Hindi ko ginusto na maging kamukha kami.

What's wrong with you, Veston Kajik Vela Rosa?

"Halila! Kapag hindi ka tumigil sesantihin kita!" and that words made me stop. I don't want to lose this job, ito na lang ang kinakapitan ko ngayon. Damn it. Calm down, Halila.

"What, Sir?" I looked away.

"Face me, that's an order from your boss."

Naramdaman ko ang paglakas ng tibok ng puso ko dahilan nang pag angat ng tingin ko sa kaniya. Sobrang seryoso ng kaniyang mukha, walang emosyon at tila mananakit. "W-What?"

"I'm sorry,"

"For what, Sir?" tinatagan ko ang sarili na huwag mailang sa mga nakakamatay niyang tingin at mukha nito na parang badboy na gangster.

"About what I said earlier. I'm really sorry, I didn't meant to say those fvcking words. I know you're not her, I just...I can't help it, but thinking that it was really you... Vernise."

***

Someone's POV

"Where do you think you're going woman?" the old woman asked me. Ano naman ang pakialam nila kung aalis ako? Hindi ko naman sila boss at mas lalong wala akong atraso sa kanila. I can go anytime I want and these idiots can't stop me. Matagal na akong nagtitimpi sa bulok na bodega na 'to, I want to go out and face the real world. Sawang-sawa na akong maging pangalawa lagi, at sawang-sawa na ako sa mukhang 'to! How dare them changed my face! I admitted that I wasn't really satisfied with my old face, but this new face really sucks. I saw this face many times, and this is going to be crazy, like hell.

"What do you care? Bawal ba akong lumabas?" mataray na tanong ko. Lahat naman sila yumuko sa tanong ko. Bulok na bulok na ako rito, anong gusto nilang gawin ko? Tumunganga magdamag? Fvck life.

"But you're not allowed to go anywhere, especially outside!"

"You can't stop me!" galit na sigaw ko.

"But! What if they saw you?!"

"Kaya kong mag panggap na maging siya, Helios. Anong kwenta nitong mukhang 'to kung hindi ko gagamitin?" ngumisi ako sabay labas.

"I really hate this face, pero kung ito ang dahilan para makamit ko ang hustisya? why not? I will use this fvcking face and seek for justice, and no one can't stop me."

Sikat na sikat na model ang mukhang 'to. I will use this.

****