CHAPTER 35

68 25 0
                                    

ALYARETTE POVENMIRE

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ALYARETTE POVENMIRE

NAKATITIG lang ako sa sira-sirang gitara na nasa lapag, naka-upo ako ngayon sa tabi non at hindi ko ma-itatanggi na gumaan ang pakiramdam ko sa pag-hampas or pag-sira doon.

Sa lahat ng bagay na puwede kong makita kanina ay talagang si mama pa?Ang mas malala pa doon ay si Jess na s'yang sumira pa sa buhay ko noon ang kasama n'ya, gusto kong mainis sakanila pero na kay mama lang talaga lahat ng galit ko.

Hindi pa nga talaga ako handang makita at patawarin siya, naghi-hirap kami sa buhay tapos siya ay nagpapaka-sarap lang sa yaman ng iba?Ha, sana naman sinabihan kami bago siya umalis tutal sinasaktan niya naman kami lagi edi sana kino konsensya n'ya na din kami gabi-gabi.

"Out of all the people in the world, bakit si Jess pa?" tanong ko sa sarili

Hindi naman sa galit pa ako sakaniya pero tangina naman oh?Sa dinami dami ng tao at pamilya sa mundo, napaka-laking coincidence na si Jess pa.Ano bang ginawa ko sakaniya?Ano 'to?Bawi ba 'to sa pag-sampal ko sakaniya sa batur?

Pakiramdam ko naman ay nakalagay doon lahat ng problema ko habang sinisira ko ito pero ngayon ay hindi kona alam ang gagawin pa, luminga linga naman ako hanggang sa may makita akong ilaw ng bar sa hindi kalayuan.

"Liquor intolerant — ugh, fuck it" bulong ko sa sarili at tumayo

Pa-hakbang na ako nang may maramdaman akong masakit sa paanan ko, nang tignan ko 'yon ay dahil pala ito sa heels na suot ko.Tinanggal ko 'yon pareho at ibinato sa malayo, hindi pa ako lasing pero puno na ako ng sama ng loob.

Nag-simula na akong mag-lakad kahit pa naka-paa na lang ako, bumugtong hininga ako dahil sa ang bigat pa rin ng dibdib ko.Mabilis ko namang narating ang malapit na bar na 'yon, maraming tao pero parang wala naman silang pakialam saakin dahil lasing din sila.

Pumunta ako sa isang gilid at inilabas ang wallet ko, lumapit saakin ang isang waiter kaya nag-order ako ng isang bucket ng beer na agad niyang ibinigay.

I opened all of it and begin to drink one by one hanggang sa masanay ang lalamunan ko sa masarap na lasa nito, it was addicting if you got to drink a lot of it.

"When are we gonna talk about summer days?
Where.. sunlight never fades
Hidden love and.. full of hates
In my mind, memories are all that we creates" kanta ko habang nakatitig sa isang bote ng alak

It was a good song and too bad na wala na siyang iba pang chance na marinig 'yon, I created it for him but it had come to a waste.

Kung sana manlang ay hinayaan niya akong mangalahati o maka-abot sa chorus ng kanta para naman hindi nasayang 'yung years of practice ko, ang sakit eh.'Yung pag-alis ko lang ba sa resort ang ikinagagalit n'ya?

Landed In Summertime | Completed ✔Where stories live. Discover now