Look At Me

Chapter 25

My days remained the same. Laging tahimik sa bahay habang nagkakagulo ang mga tao. Maingay sa school habang nakikisali sa asaran ng mga kaibigan ko. Friday, I just passed one of our final output to our physics teacher then that's it. Kaunting discussion for review, giving key points to review.

"Aalis ka bukas?" tanong ni Reanne sa'kin.

"Oo, ikaw ba?" I asked, I'm not sure if she's already done with her research.

"Hindi, chat na lang dahil proofread na lang naman. Nauumay na 'ko kay Liam, eh" she sighed in annoyance, madalas pa rin kasing magpapansin ang lalaki sa kanya.

"Mukhang tuwang-tuwa nga si Liam kapag inaasar siya sa'yo eh." I wince after seeing how big his smile after his friends teases him.

"Nakakainis na nga eh, siya lang ang natutuwa. Ako, inis na inis na." she scoffed and fix her hair.

"Hayaan mo siya, titigil din 'yan." I hold her waist while we're both sitting. She scoffed and nodded, she had no choice but to cooperate with Liam.

"Payagan ka kaya? Alam mo naman na ako ang favorite ni Tita at Tito," natawa ako sa sinabi niya dahil siya lang ang nakakapagpapayag kila Mommy at Daddy na umalis ako sa bahay. Sa kanila pa nga lang ako nakapag-overnight dahil hindi ako pinapayagan kapag walang Reanne.

"Sana, lagot na naman ako kay Daddy na kesyo ang dalas ko umalis ng bahay." I wince after imagining my dad usual remarks whenever I'm going out.

"Hindi 'yan, para naman sa research eh." she says and I agreed to her. Para naman sa research.

Absent si Phillie at hindi namin alam ang dahilan. She didn't say anything, she didn't even message us. Napapansin ko rin ang ilang beses na pag-absent ni Phillie at may ilang output na hindi niya naipapasa ng tama sa oras.

Binalingan ko si Xyrill na busy sa cellphone, isa pa itong laging tahimik sa gilid. "Kayo ba, Xy?"

"Print na lang ang wala, si kuya Blake na daw ang bahala eh." sagot niya, nanlumo dahil ako lang ang may pupuntahan bukas.

"Nga pala, may schedule na tayo para sa exam. Nakita niyo na?" tanong ni Reanne sa'min, umiling naman kami ni Xy dahil hindi pa namin nakikita ang schedule na pinaskil sa announcement board.

"Check natin ngayon?" aya ni Xy sa'min kaya tumayo rin kami para tignan. Malapit lang naman ang 'yon at hindi na kailangan bumaba sa ibang floor.

Wednesday at Thursday ang exam namin at panghapon kami. Kung hindi man ako makapagreview sa weekend ay pwede naman sa lunes at martes na lang.

"Ramdam na ramdam ko ang pagtatapos natin, feeling ko pati buhay ko matatapos na." angal ko habang nakatingin lang sa schedule na binigay sa'min. First sem pa lang ngayon at sure na mas mahirap sa second semester.

"Ramdam ko na rin, Sia." Xy exclaimed and sigh.

"Tapos after nito may college pa, parang gusto ko na lang mamatay." I agreed with Reanne, this process is so long that sometimes it's tiring, but in the end of the day we're still doing our best to continue.

"Malapit na pala magsimula ang application for college, kailan kayo mag-aapply?" tanong ni Xy habang naglalakad na kami pabalik sa room.

"Bago mag second sem? Ewan ko pa, kayo ba?" sabi ko, hindi sigurado sa tamang sagot dahil kailangan ko pa kausapin si mommy at daddy.

"Sabay na tayo nila Phillie mag-apply. Sana makapasa tayong apat sa isang university para magkakasama pa rin tayo." Reanne's voice was hopeful so do I. I feel like I'm not be able to find someone like them, siguro nga ay magkakaroon ako ng bagong kaibigan pero walang papalit sa kanila.